Ахьмад ибн Хьанбал

бусалба Ӏеламстаг, мухьаддис, факъихӀ, хьанбалийн мазхӀаб диллинарг
(Ахьмад бин Хьанбал тӀера хьажжина кхуза)

Абу ӀабдуллахӀ Ахьмад ибн Мухьаммад ибн Хьанбал аш-Шайбани аз-ЗухӀли (Ӏаьр. أبو عبد الله أحمد بن محمد بن حنبل الشيباني الذهلي‎‎; 780 — 855, БагӀдад, Ӏиракъ, Ӏаббасийн халифат) — иза бусалба Ӏеламстаг а, факъихӀ (бусалба бакъо йевзарг) а, мухьаддис (хьадисаш хуург) а ву. Суннатхошна гергахь веачу имамах воьалгӀаниг ву. Хьанбалийн мазхӀаб диллинарг ву.

Ахьмад ибн Хьанбал
Ӏаьр. أحمد بن حنبل‎‎
Сурт
Исламуль шайх, Имаму АхӀлу-с-Суннати валь ДжамаӀат, Ӏалимуль Ӏаср, ЗахӀиду-д-ДахӀр, Мухьаддису-д-Дунйа, Ӏаламу-с-Суннат
Вина терахь 780({{padleft:780|4|0}})
Вина меттиг БагӀдад, Ӏиракъ, Ӏаббасийн халифат
Кхелхина терахь 855({{padleft:855|4|0}})
Кхелхина меттиг БагӀдад, Ӏиракъ, Ӏаббасийн халифат
ДӀавоьллина меттиг
Къам Ӏаьрбий
Да Мухьаммад ибн Хьанбал
Нана Сафийят бинт Маймунат
Динлелор ислам, суннатан а, джамаӀатан а охӀла
МазхӀаб хьанбалийн
Устазаш Мухьаммад аш-ШафиӀи, Супьян бин Ӏуяйнат[d], Ӏабдурраззакъ ас-СанӀани[d], Абу Юсуп[d][1], Яхья бин МаӀин[d], Бихз ибн Асад[d], Абу Давуд ат-Таялиси[d], Хусейн ибн Али аль-Джуфи[d], Абу Мухаммад Абдуллах ад-Дарими[d], Абдуррахман ибн Махди[d], Ибрахим аз-Зухри[d], Мутаммар ибн Сулейман[d], Яхья аль-Каттан[d], Ваки ибн аль-Джаррах[d], Язид ибн Харун[d], аль-Валид ибн Муслим[d], Хушайм ибн Башир[d], Исхак ибн Рахавейх[d]

Биографи нисйе бӀаьра

Иза ву: Абу ӀабдуллахӀ Ахьмад бин Мухьаммад бин Хьанбал аш-Шайбани аз-ЗухӀли. Вина 780-чу шарахь БагӀдадехь. Ахьмад дукха жима волуш цуьнан да кхелхина. Да кхелхинчул тӀаьхьа цунна цхьацца дахаран гӀирсаш а, иза шен ненаца Ӏаш волу цӀа а дисна. Баттахь 17 дирхӀамал дукха пайданаш а ца хилла. «Суна сайн да а, деда а ца гина. Сан нанас кхийна со» — иштта аьлла дагаяийтира Имам Ахьмада шен бералла[2].

15 шо долуш 816 шере кхаччалц цо хьадисаш а, фикъхӀ а Ӏамийна. Бусалбанийн коьрта центрашка а хьажа вахана, шен хенахь болчу массо а гергга коьрта Ӏуламаашца цхьаьнакхетта иза, йукъахь хиллачу Абу Юсупца а, аш-ШафиӀица. Лоруш йолчу Хьиджазца, Шемаца, Ӏиракъца а уьйраш хӀиттийна цо.

Кхалхар нисйе бӀаьра

855-чу шарахь Ахьмад бин Хьанбал кхелхина. Дукха дешархой а, лархой а бисна цунна[3]. Царех цхьаболчеран цӀераш йу хӀорш: Салихь а, ӀабдуллахӀ а (имам Ахьмадан ши кӀант), Хьанбал бин Исхьакъ, Хьасан бин Саббахь Баззар, Ӏаббас бин Мухьаммад, Мухьаммад бин ИсмаьӀил аль-Бухари, Абу Зура ар-Рази, Ибраьхим Хараби, Хьусайн бин Мансур, Дауд бин Ӏамр, Халаф бин ХӀишам, Абуль-Къасим аль-БагӀави[4].

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. Али-заде А. Ахмад ибн Ханбал // Исламский энциклопедический словарьМ.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
  2. Имам Ахьмад бин Хьанбаль. Askimam.ru (2011 шеран 8 февраль). ТӀекхочу дата: 2015 шеран 24 май.
  3. Ислам: ЭС, 1991.
  4. Имам Ахмад бин Ханбаль. Askimam.ru (2011 шеран 8 февраль). ТӀекхочу дата: 2015 шеран 24 май.

Хьажоргаш нисйе бӀаьра