Без — керла кхолладеллачу хьесаша йина патологин процесс, царна чохь хийцамаш хуьлу клетийн генетикин аппаратан, йуху уьш кхиаран регуляции а, дифференцировка а.

Чкъоьран папиллома

Шина коьрта тобане йекъало потенциалашка а, клиникин-морфологин башхаллашка а хьаьжжина: диканаш а, гӀуонаш а.

Безан хьесийн пхиъ классикин башхалла хуьлу: атипизм (хьесийн а, клеткийн а), хӀоттаман, прогрессин, гӀеххьа автономаллин, кхиарехь барам ца хиларан органоидалла.

Дика безашаш нисйе бӀаьра

 
Дика без — синусан а, фальксан а гиперостозан йоккхачу сагитталан йуккъера кхоалгӀачу декъан менингиома

Дика (кхиина йевлла, гомологин) безаш лаьтта, иза муьлхачу хьесах хилла билгалдаккхал дифференци хилла клеткех. Оцу безийн амалехь ду меллаша экспансин кхиар, метастазаш ца хилар, йерриг организман Ӏаткъам ца бар. Цхьайолу дика безаш малигнизаци хилла (гӀуо безаш) хила таро йу.

Уггаре йаьржина дика безаш: берацӀенан миома[1], папиллома, аденома[2], аденома гипофиза[3].

ГӀуо безаш нисйе бӀаьра

Литература нисйе бӀаьра

  • Давыдовский И. В. Общая патологическая анатомия. 2-е изд.— М., 1969.
  • Калитеевский П. Ф. Макроскопическая дифференциальная диагностика патологических процессов.— М., 1987.
  • Общая онкология / Под ред. Н. П. Напалкова.— Л., 1989.
  • Общая патология человека: Руководство для врачей / Под ред. А. И. Струкова, В. В. Серова, Д. С. Саркисова: В 2 т.— Т. 2.— М., 1990.
  • Пальцев М. А., Аничков Н. М. Патологическая анатомия. (В 2-х т.) — М.: Медицина, 2001 (1-е изд.), 2005 (2-е изд.), 2007 (3-е изд.).
  • Патологическая анатомия болезней плода и ребёнка / Под ред. Т. Е. Ивановской, Б. С. Гусман: В 2 т.— М., 1981.
  • Струков А. И., Серов В. В. Патологическая анатомия.— М., 1995.
  • Развитие современных знаний о причинах рака. // История рака. Пер. с англ. Н. Д. Фирсова (2016).
  • Tavassoli F. A., Devilee P. (Eds.): World Health Organization Classification of Tumours. Pathology and Genetics of Tumours of the Breast and Female Genital Organs.— IARC Press: Lyon, 2003.

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. При больших размерах миомы возможно сдавление соседних органов с нарушением их функций. После операции по удалению миомы существует относительно высокий риск её рецидива (до 30 %). Миома матки Архивйина 2012-03-19 — Wayback Machine
  2. Склянская Е. И. Аденома простаты М. : ГЭОТАР Медицина, 1999
  3. Аденома гипофиза. ТӀекхочу дата: 2019 шеран 2 апрель. Архивйина 2019 шеран 2 апрелехь