Гуденко, Павел Гаврилович — Версийн башхалла

[теллина верси][теллина верси]
Чулацам дӀабаьккхина Чулацам тӀетоьхна
Нисдарах лаьцна йаздина дац
Нисдарах лаьцна йаздина дац
МогӀа 1:
{{тадеш ву|1=[[Белхан:Contributions/Simba16|Simba16]]|2=25 октябрехь 2021}}
{{ТӀеман гӀуллакххо
|ЦӀе = Павел Гаврилович Гуденко
МогӀа 44 ⟶ 43 :
 
== Биографи ==
Павел Гуденко вина 1911 шеран 7 мартехь [[Краснодаран махканмахк]]ан Каневски к1оштан [[Новодеревянковская]] юртахь. Иза оьрси вара. Цо школан ворх1 класс чекхъяккхира, колхозехь болх бира. 1930 шарахь иза Донбассе д1аварахар, цигахь электростанцехь кочегар болх бира. 1932 шарахь иза Ц1ен Эскаре д1акхайкхира. 1934 шарахь цо чекхъяккхира лахара куьйгалхойн школа. 1935 шарахь цуьнан эскаран болх чекхбелира. Иза [[Соьлжа-Г1ала|Соьлжа-Г1але]] схьавеара. Кхузахь цо зулам толлийлан белхалон а, г1алан милицин отделенин куьйгалхонан когаметтаниган а болх бира<ref name=wh />.
<!--
В 1941 году с началом войны Гуденко был повторно призван в армию. С ноября 1943 года — на фронтах Великой Отечественной войны. Принимал участие в боях на 1-м Украинском, 1-м и 2-м Белорусских фронтах. В 1944 году Гуденко окончил курсы усовершенствования офицерского состава. Участвовал в боях на Сероцком плацдарме, Млавско-Эльбингской, Восточно-Померанской, Берлинской операциях. К апрелю 1945 года старший лейтенант Павел Гуденко был заместителем командира батальона по строевой части 358-го стрелкового полка 136-й стрелковой дивизии 70-й армии 2-го Белорусского фронта. Отличился во время форсирования Одера[1].
 
Т1ом болабелча иза юха а Ц1ен Эскаре д1акхайкхира. 1943 шеран ноябрь дуьйна иза фронтехь вара. Цо дакъа лецира 1-ра Украински а, 1-ра а, 2-г1а Белорусски фронташкахь хилла т1емашкахь. 1944 шарахь цо чекхъяккхира эпсарийн говзалла шаръяран курсаш. Цо дакъа лецира Сероцки плацдарман т1ехь хилла т1амт1ехь а, Млавско-Эльбингски а, Малхбале-Померански а, Берлинан а операцишкахь. 1945 шеран апрель кхачале лакхара лейтенант Гуденко вара 2-г1а Белоруссин фронтан 70-г1а армин 136-г1а кхиссархойн дивизин 358-г1а кхиссархойн полкан батальонан куьйгалхонан когаметтаниг<ref name=wh />.
18-19 апреля 1945 года Гуденко переправился через Одер во главе штурмовой группы в районе населённого пункта Шёнинген (ныне — Каменец к югу от Щецина) и захватил плацдарм на западном берегу реки, после чего удерживал его до подхода основных сил полка. Во время отражения немецких контратак бойцы группы Гуденко подбили вражеский танк и два бронетранспортёра. Группе удалось вырваться вперёд и захватить господствующую высоту, способствовав успешной переправе советских войск[1].
 
1945 шеран апрелехь Гуденко Одер штурман тобанийн коьртехь хих дехьавелир Шёнинген юртан уллехь (х1инца [[Каменец]]). Цигахь цо плацдарм схьа а яккхина иза шайн керар д1а ца хийцира полкан коьрта ницкъ т1екхаччалц. Мостаг1ийн т1елатар юхатухуш салтиш немцойн танк а, шиъ бронетранспортёр а х1аллакйира<ref name=wh />.
Указом Президиума Верховного Совета СССР от 29 июня 1945 года за «умелое руководство подразделением, отвагу и мужество, проявленные при форсировании Одера и в боях на захваченном плацдарме» старший лейтенант Павел Гуденко был удостоен высокого звания Героя Советского Союза с вручением ордена Ленина и медали «Золотая Звезда» за номером 8616[1].
 
1945 шеран 29 июнехь СССР Лакхара Советан Президиуман омраца Павел Гуденкон елира Советски Союзан Турпалан ц1е<ref name=wh />.
В 1947 году в звании капитана Гуденко был уволен в запас. С 1948 года работал в органах МВД СССР в Краснодарском крае. был оперуполномоченным, затем начальником отделения Управления уголовного розыска краевого УВД, лично раскрыл несколько сотен преступлений. В 1979 году в звании подполковника милиции Гуденко вышел в отставку. Занимался общественной деятельностью. Умер 9 марта 1994 года, похоронен на Славянском кладбище Краснодара[1].
 
1947 шарахь капитан даржехь волуш хенахь Гуденко т1аьхьалоне веккхира. 1948 шо дуьйна цо Краснодаран махкахь милицехь болх бира. Иза вара махкан милицин урхаллин отделенин куьйгалхо. Цо гучувеккхира массийтта б1е зуламхо. 1979 шарахь милицин подполковник даржехь волуш иза пенсе вахара. Цо юкъараллин болх бира. Иза велира 1994 шеран 9 мартехь<ref name=wh />.
Был также награждён орденами Красного Знамени, Александра Невского, Отечественной войны 1-й степени, двумя орденами Красной Звезды, рядом медалей. Заслуженный работник МВД СССР[1].
 
== Совг1аташ ==
В честь Гуденко названа улица в Краснодаре и средняя школа № 43 в станице Новодеревянковской[1].
* Советски Союзан Турпал;
-->
* Ц1ен Байракхан орден;
* Александр Невскин орден;
* 1-ра даржан Сийлахь-Боккха Даймехкан орден;
* шиъ Ц1ен Седан орден;
* мидалш;
* Сийлахь МВД СССР белхало.
 
== Дагахьлаттавар ==
Гуденкон ц1е тиллина Краснодарехь болу ураман а, Новодеревянковская юртахь йолу №43 школа<ref name=wh />.
 
== Билгалдахарш ==