Ловзар («ловзаран гӀуллакх», стеган ловзаран оьздангалла, адаман жигаралл, дахаран некъ, Ӏидан-ловзаран йукъараллин оьздангалла санна йу) — тайп-тайпана тӀегӀанехь стага кхетадо жигараллин субъект санна, исбаьхьалла, кхолламалла (дерриг кхиар цхьанне) йа адамаша а, дийнаташа а дахаран кхерам боцучу хенахь инстинктехь Ӏеманиг кхачаран а, кхиаран а хьесап[1]. Цуо Ӏедал ду йухадеш[2],чӀагйеш-тойеш а, шарйеш дахаран оьшу рефлексаш[1], жигараллин кепаш, шена тӀаьхьа вуьгуш ловзаран гӀуллакхийн актор, цунна йуккъе йогӀу Ӏаламера кепаш ловзаран низаман, караэцар а, ша гучуйаккхар а ловзаран жигаралла, иштта лерина дина этнопедагогикера а, психологин-педагогин практикашкара ловзарш, тӀеман гӀуллакхехь а, урхаллехь а, психотерапехь (ловзарантерапийн практикаш, психотехникийн ловзар, кин дӀа а), хин долчун проект хӀоттош — субъектан-ориентиран практикаш кхиаран Стеган а, йукъараллин а.

Иштта «ловзар» термин лелайо хӀуманашна (гулйишарш, ловзу тайнигаш, кхин а) йа программашна, ловзоран кечйина – шуьйра хан йайа хенан аренгахь а, йа ловзарийн дуьненахь. Психоисторикехь хӀоьттина тайп-тайпана практикаш гайтар (ловзарграфия), кхетор, законаш кхиар гучудаккхар, ловзарийн классификаци а, тайпалоги а — ловзарлоги, историн а, психологин а ловзаран антропологи, тайп-тайпана къаьмнийн, этносийн ловзаран оьздангалла.

Ловзар хила тарло фактехь тайп-тайпана Ӏилманаш Ӏамо предмет, масала, биологин, физиологин и. кх. дӀа. «Ловзар» кхетамо шена чулоцу йоккха гаран спектр, тайп-тайпана авторш хӀораммо шен маьӀна до оцу билгалонна. Цара мухха а маьӀна дахь а «ловзар» терминан, иза даиман йу коьрта кеп адаман психикан функцеш кхиориг, дуьне реалан довзаран хьесап[3].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
 
Шира мисран ловзаран у пийлан даьӀахках дина Парижехь Тутанхамонан жовхарийн гайтамехь (2019)
  • Петров В. О. Ловзар как модель музыкально-визуальных произведений инструментального театра // Диалог искусств и арт-парадигм. Статьи. Очерки. Материалы. Том III / Редактор-составитель А.И.Демченко. – Саратов: Саратовская государственная консерватория имени Л.В. Собинова, 2018.
  • Петров В. О. Игровые сценические ситуации в инструментальном театре // Архитектоника современного искусства. Жанрово-видовые трансформации: Сб. ста-тей / Составитель Е.Э. Дробышева; научный редактор Л.А. Меньшиков. – СПб.: Изд-во Академии Русского балета имени А.Я. Вагановой, 2018. С. 187-196.
  1. 1 2 Lee Alan Dugatkin, Sarina Rodrigues. Games Animals Play (инг.). Greater Good: The Science of a Meaningful Life. Greater Good Science Center (2008 шеран 1 март). ТӀекхочу дата: 2021 шеран 17 май. Архивйина 2021 шеран 17 майхь
  2. Эльконин Д. Психология игры. — М.: Гуманитарный издательский центр ВЛАДОС; Издание 2-е, 1999. — ISBN 5-691-00256-2. (Архивйина 2021 шеран 17 майхь).
  3. Понятие игры и игровой деятельности. ТӀекхочу дата: 2021 шеран 17 май. Архивйина 2021 шеран 17 майхь