Окситанхойн мотт
Окситанхойн мотт (окс. occitan, óucitan, алар [u(t)siˈtaⁿ, u(t)siˈtɔ, ukʃiˈtɔ], кхин окс. lenga d'òc, [ˈleŋɡɔ ˈðɔ(k)]; фр. occitan, langue d’oc) — Окситанера орамера къоман романийн меттанийн йукъара мотт, баьржина бу Францехь, Испанехь, Монакохь, Италехь. Официалан мотт бу Каталонехь (Испани).
| Окситанхойн мотт | |
|---|---|
.svg) | |
| Шен цӀе |
Occitan lenga d'òc occitan[1] |
| Пачхьалкхаш | |
| Мотт буьйцурш | |
| Классификаци | |
| Йоза | Латинан абат, classical norm of Occitan, Mistralian norm, Norme bonnaudienne |
| Меттанийн кодаш | |
| ISO 639-1 | oc |
| ISO 639-2 | oci |
| ISO 639-3 | oci |
| WALS | occ, pro |
| Ethnologue | oci |
| IETF | oc |
| Glottolog | occi1239 |
 ХӀокху маттахь Википеди | |
Хьажоргаш
бӀаьра нисйан- ↑ https://github.com/unicode-org/cldr/blob/main/common/main/oc.xml
- ↑ ScriptSource - France
- ↑ ScriptSource - Italy
- ↑ ScriptSource - Spain
- ↑ ScriptSource - Monaco
- ↑ L'occitan aujourd'hui (фр.)
- ↑ 1 2 L’occitan : une langue parlée par 110.000 personnes ? - Le blog de l’occitan / Lo blòg occitan (фр.) — 2013.
- ↑ 1 2 Glessgen M. Linguistique romane (фр.): Domaine et méthodes en linguistique française et romane — 2 — Paris: Armand Colin, 2012. — P. 59. — 519 с. — ISBN 978-2-200-27746-8
- ↑ Martel P. Études de langues et d'histoires occitanes (фр.) — UPVM, CIRDÒC - Institut occitan de cultura, 2015. — P. 272. — 400 с. — ISBN 978-2-35935-153-8