Википеди

GSC3614-2268

BD+11 1075 — бу спектран классан B7III[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 10,06[4] гергга бу, лаьтта Ящерица седарчийн гуламехь.

GSC3614-2268
Каталоган код 2MASS J22151140+4945304, NGC 7243 490, GSC 03614-02268, AG+49 1939, BD+49 3789, PPM 62693, TYC 3614-2268-1, UBV M 38180, uvby98 272430490, Gaia DR1 1999976707072522368, Gaia DR2 1999976707072522368
Седарчийн гулам Ящерица
Дуьненна генахь 897,7467 ± 37,9602 парсек[1]
Скорость вращения звезды 85 ± 10 km/s[2]
Параллакс 1,1139 ± 0,0471 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −2,732 ± 0,078 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 0,546 ± 0,081 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 32 ± 3 km/s[3], 7 ± 3 km/s[3], −13 ± 4 km/s[3], −6 ± 3 km/s[3]
Спектран класс B7III[3]
Гуш болу седин барам 10,06[4]
Металличность 0,44[5]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 22ч 15м 11,4027837712с[1]
ОхьатаӀар +49° 45′ 30,434693269″[1]
Эффективная температура 12 900 K[5][2]
Поверхностная гравитация 16 000 сантиметр на секунду в квадрате[2][5]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 Bailey J. D., Landstreet J. D., Landstreet J. Abundances determined using Si ii and Si iii in B-type stars: evidence for stratification (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2013. — Vol. 551. — P. A30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201220671 — arXiv:1301.3050
  3. ↑ 1 2 3 4 5 6 Hill G., Barnes J. V. A spectroscopic and photometric investigation of NGC 7243 (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1971. — Vol. 76. — P. 110–116. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/111094
  4. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. ↑ 1 2 3 Bailey J. D., Landstreet J. D., Bagnulo S., Landstreet J. Discovery of secular variations in the atmospheric abundances of magnetic Ap stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — Vol. 561. — P. 147–147. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322853 — arXiv:1312.0511
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC3614-2268&oldid=9001957»