Википеди

HD101724

BD+11 1075 — бу спектран классан B9II/III[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,03[4] гергга бу, лаьтта Центавр седарчийн гуламехь.

HD101724
Каталоган код 2MASS J11415503-6347433, GSC 08980-02123, SAO 251545, HD 101724, HIP 57067, CD-63 668, CEL 3954, CPC 20.1 3310, CPD-63 1944, GC 16070, HIC 57067, PPM 358908, TD1 15811, TYC 8980-2123-1, V915 Cen, uvby98 100101724, ASAS J114155-6347.7, UCAC2 3684006, Gaia DR1 5332816387544979072, Gaia DR2 5332816391873995264, UBV M 17307, ALS 16328, Renson 29330, TIC 321659338, Gaia DR3 5332816391873995264
Седарчийн гулам Центавр
Дуьненна генахь 375,926 ± 3,3634 парсек[1]
Параллакс 2,6601 ± 0,0238 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 0,646 ± 0,024 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −19,036 ± 0,024 шарахь миллиарксекунд[1]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[2]
Спектран класс B9II/III[3]
Гуш болу седин барам 8,03[4]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 11ч 41м 55,0370953с[1]
ОхьатаӀар −63° 47′ 43,350169″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Alfonso-Garzón J., Domingo A., Mas-Hesse J. M., Giménez A. The first INTEGRAL-OMC catalogue of optically variable sources (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 548. — P. 79–79. — 13 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201220095 — arXiv:1210.0821
  3. ↑ 1 2 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 (инг.) — 1975. — Vol. 1.
  4. ↑ 1 2 Loden L. O. Photometric standard sequences in Carina (швед.) // Arkiv för astronomi — 1969. — Т. 5. — С. 161–179. — ISSN 0004-2048
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD101724&oldid=9002423»