Википеди

HD103192

BD+11 1075 — бу спектран классан kB8hB8HeA0VSi[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,28[4] гергга бу, лаьтта Гидра[d] седарчийн гуламехь.

HD103192
Каталоган код IRAS 11503-3337, 2MASS J11525454-3354293, GSC 07226-01650, HD 103192, HIP 57936, SAO 202901, HR 4552, β Hya, CCDM J11529-3354AB, CPC 17 5901, CSV 6875, GC 16258, GCRV 7174, HIC 57936, IDS 11479-3321 AB, JP11 2123, N30 2767, PPM 289465, ROT 7204, SRS 42587, TD1 15924, UBV 10679, bet Hya, WDS J11529-3354AB, WEB 10385, 28 Crt, TIC 141973945, UBV M 17469, Renson 29760, uvby98 100103192, ALS 16728
Седарчийн гулам Гидра[d]
Параллакс 10,53 ± 0,6 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 0,19 ± 0,39 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −56,56 ± 0,53 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −1 ± 3,7 km/s[2]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектран класс kB8hB8HeA0VSi[3]
Гуш болу седин барам 4,28[4]
Светимость 210 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина −0,59
Диаметр 5 480 000 km[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 11ч 52м 54,52149с[1]
ОхьатаӀар −33° 54′ 29,2672″[1]
Эффективная температура 10 980 K[6]
Поверхностная гравитация 330 сантиметр на секунду в квадрате[6]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. ↑ 1 2 3 4 5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  2. ↑ N.V. Kharchenko, R.-D. Scholz, A.E. Piskunov, Röser S., Schilbach E. Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations (инг.) // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — Vol. 328, Iss. 9. — P. 889—896. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  3. ↑ 1 2 Garrison R. F., Gray R. O. The late B-type stars: Refined MK classification, confrontation with stromgren photometry, and the effects of rotation (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1994. — Vol. 107. — P. 1556–1564. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/116967
  4. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  5. ↑ Shulyak D., Paladini C., Causi G. L., Perraut K., Kochukhov O. Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 443, Iss. 2. — P. 1629–1642. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  6. ↑ 1 2 Arcos C., Kanaan S., Chávez J., Vanzi L., Araya I., Curé M. Stellar parameters and H α line profile variability of Be stars in the BeSOS survey (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — Vol. 474, Iss. 4. — P. 5287—5299. — 13 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STX3075 — arXiv:1711.08675
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература нисйе бӀаьра

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта нисйе бӀаьра

  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD103192&oldid=9002473»