Википеди

HD104513

BD+11 1075 — бу спектран классан F0Vm[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,1[6], 5,47[7], 4,711 ± 0,18[8], 4,841 ± 0,036[8], 4,553 ± 0,016[8], 5,151228 ± 0,002872[2] гергга бу, лаьтта ВорхI Вешин ВорхI Седа седарчийн гуламехь.

HD104513
Каталоган код GSC 03019-02030, HD 104513, HIP 58684, HR 4594, SAO 44002, 2MASS J12020684+4302443, ASCC 408730, BD+43 2179, CCDM J12021+4304A, FK5 2965, GC 16445, GCRV 7233, HIC 58684, IDS 11570+4336 A, LSPM J1202+4302, LTT 13331, NLTT 29357, PLX 2774, PLX 2774.00, PMC 90-93 1311, PPM 52766, ROT 1771, TD1 16023, TYC 3019-2030-1, UBV 10786, DP UMa, WDS J12021+4303A, uvby98 100104513, WEB 10467, Gaia DR2 1537396673318780544, 67 UMa, Gaia DR3 1537396673318780544, TIC 141201605, AG+43 1063, UBV M 17639, Renson 30250
Седарчийн гулам ВорхI Вешин ВорхI Седа
Компаньон HD 104556[1]
Дуьненна генахь 33,3371 ± 0,5247 парсек[2]
Скорость вращения звезды 89 km/s[3]
Параллакс 29,9966 ± 0,4722 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар 87,157 ± 0,395 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар −310,809 ± 0,394 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость 3 ± 0,8 km/s[4]
Тип переменной звезды Переменная типа Дельты Щита
Спектран класс F0Vm[5]
Гуш болу седин барам 5,1[6], 5,47[7], 4,711 ± 0,18[8], 4,841 ± 0,036[8], 4,553 ± 0,016[8], 5,151228 ± 0,002872[2]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 12ч 02м 6,779091505с[2]
ОхьатаӀар +43° 02′ 44,028988799″[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[9]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[10][11].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[12][13][14][15].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  2. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 1 2 Barry D. C. Spectral Classification of a and F Stars (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1970. — Vol. 19. — P. 281. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190209
  6. ↑ 1 2 Monet D. G., Levine S. E., Canzian B., Ables H. D., Bird A. R., Dahn C. C., Guetter H. H., Harris H. C., Henden A. A., Leggett S. K. et al. The USNO-B Catalog (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — Vol. 125, Iss. 2. — P. 984–993. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/345888 — arXiv:astro-ph/0210694
  7. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  8. ↑ 1 2 3 4 5 6 Cutri R. M., Skrutskie M. F., Van Dyk S., Beichman C. A., Carpenter J. M., Chester T., Cambresy L., Evans T., Fowler J., Gizis J. и др. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003. — Т. 2246. — С. —1.
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD104513&oldid=9002518»