Википеди

HD10646

BD+11 1075 — бу спектран классан A9V[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 10,35 ± 0,03[4] гергга бу, лаьтта Скульптор[d] седарчийн гуламехь.

HD10646
Каталоган код HD 10646, HIP 8048, SAO 167252, GSC 06431-00758, 2MASS J01432029-2924491, CD-30 585, CPD-30 196, HIC 8048, PPM 244241, TYC 6431-758-1, uvby98 100010646, YZ 119 614, Gaia DR1 5023246930239591040
Седарчийн гулам Скульптор[d]
Параллакс 1,82 ± 0,74 ларин миллисекунд[1], 1,82 ± 0,74 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −10,262 ± 0,063 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 14,659 ± 0,065 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 0,6 km/s[2]
Спектран класс A9V[3]
Гуш болу седин барам 10,35 ± 0,03[4]
Металличность 0,24[2]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 1ч 43м 20,3089с[1]
ОхьатаӀар −29° 24′ 49,253″[1]
Эффективная температура 7316 K[2]
Поверхностная гравитация 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Martino D. d., Brown A. G. A., Vallenari A., Prusti T., Bello-García A., Mignard F., J. H.J. de Bruijne, Babusiaux C., C. A.L. Bailer-Jones, Spagna A. et al. Gaia Data Release 1. Summary of the astrometric, photometric, and survey properties (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — Vol. 595. — P. 2–2. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201629512 — arXiv:1609.04172
  2. ↑ 1 2 3 4 Beers T. C., Placco V. M., Carollo D., Rossi S., Lee Y. S., Norris J. E., Dietz S., Masseron T. Bright metal-poor stars from the Hamburg/ESO Survey. II. A chemodynamical analysis (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2017. — Vol. 835, Iss. 1. — P. 81–81. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.3847/1538-4357/835/1/81 — arXiv:1611.03762
  3. ↑ 1 2 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982. — Т. 3. — С. 0.
  4. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература нисйе бӀаьра

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта нисйе бӀаьра

  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD10646&oldid=9002580»