Википеди

HD107276

BD+11 1075 — бу спектран классан Am[4][5][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,617 ± 0,01[6] гергга бу, лаьтта Волосы Вероники[d] седарчийн гуламехь.

HD107276
Каталоган код GSC 01991-01107, HD 107276, SAO 82246, HIP 60123, 2MASS J12195062+2827515, BD+29 2280, GC 16812, GCRV 7390, HIC 60123, JP11 4998, PPM 101814, ROT 3921, TD1 16210, UBV 11072, uvby98 521110068, YZ 28 6068, 10 Com, GPM 184.960965+28.464374, GPM1 512, Gaia DR1 4010203989248653184, WEB 10689, Gaia DR2 4010203993544316032, TIC 328861965, Gaia DR3 4010203993544316032, AG+28 1237, TYC 1991-1107-1, UBV M 41655, Renson 31080
Седарчийн гулам Волосы Вероники[d]
Дуьненна генахь 84,9878 ± 0,1885 парсек[1]
Скорость вращения звезды 110 km/s[2]
Параллакс 11,7664 ± 0,0261 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −8,647 ± 0,039 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −12,182 ± 0,027 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 1,48 ± 0,31 km/s[3]
Спектран класс Am[4][5][…]
Гуш болу седин барам 6,617 ± 0,01[6]
Абсолютная звёздная величина 1,48
Металличность 0,13[7]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 12ч 19м 50,6242729536с[1]
ОхьатаӀар +28° 27′ 51,675977″[1]
Эффективная температура 7700 K[2]
Поверхностная гравитация 25 000 сантиметр на секунду в квадрате[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 Gebran M., Farah W., Paletou F., Monier R., Watson V. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — Vol. 589. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  3. ↑ Gaia Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  4. ↑ 1 2 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier — 1958. — Т. 42. — С. 45.
  5. ↑ 1 2 Eggen O. Distribution of the nearer bright stars in the color-luminosity array (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1957. — Vol. 62. — P. 45–55. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/107457
  6. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Bochanski J. J., Faherty J. K., Gagné J., Nelson O., Coker K., Smithka I., Desir D., Vasquez C. Fundamental Properties of Co-moving Stars Observed by Gaia (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2018. — Vol. 155, Iss. 4. — P. 149. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AAAEBE — arXiv:1801.00537
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература нисйе бӀаьра

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта нисйе бӀаьра

  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD107276&oldid=9002609»