Википеди

HD107574

BD+11 1075 — бу спектран классан F3IV/V[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,54 ± 0,01[3] гергга бу, лаьтта Ворон седарчийн гуламехь.

HD107574
Каталоган код HD 107574, HIP 60299, SAO 157237, 2MASS J12215188-1824000, GSC 06105-00588, BD-17 3602, FK5 5092, HIC 60299, PPM 225726, SRS 10942, TYC 6105-588-1, uvby98 100107574, YZ 108 4757, SBC9 3796, Gaia DR1 3519694740947731328, Gaia DR2 3519694745243627648
Седарчийн гулам Ворон
Дуьненна генахь 133,7024 ± 1,1441 парсек[1]
Параллакс 7,4793 ± 0,064 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 19,735 ± 0,109 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −139,451 ± 0,112 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −27,44 ± 0,47 km/s[1]
Спектран класс F3IV/V[2]
Гуш болу седин барам 8,54 ± 0,01[3]
Металличность −0,65[4][5]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 12ч 21м 51,8580902959с[1]
ОхьатаӀар −18° 24′ 0,25586291″[1]
Эффективная температура 6250 K[4][5]
Поверхностная гравитация 800 сантиметр на секунду в квадрате[4][5]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars (инг.) — 1988. — Vol. 4.
  3. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. ↑ 1 2 3 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - II. Atmospheric parameters and elemental abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — Vol. 446. — P. 2348–2362. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU2079 — arXiv:1412.3548
  5. ↑ 1 2 3 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - I. Atmospheric parameters and elemental abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 440. — P. 1095–1113. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU148 — arXiv:1410.0111
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD107574&oldid=9002618»