Википеди

HD114519

BD+11 1075 — бу спектран классан F6IV+G8IV[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,93[5] гергга бу, лаьтта Гончие Псы[d] седарчийн гуламехь.

HD114519
Каталоган код HIP 64293, SAO 63382, 2MASS J13103691+3556056, GJ 9430, GJ 501.1, GSC 02534-01642, HD 114519, 1ES 1308+36.1, PLX 3008, AG+36 1179, BD+36 2344, GCRV 7838, HIC 64293, PPM 76989, RBS 1226, TYC 2534-1642-1, UBV M 19117, RS CVn, uvby98 100114519 V, 1RXS J131036.5+355604, WDS J13106+3556AB, uvby98 100114519, SBC9 752, CMC 205167, GPM 197.653928+35.934832, SBC7 482, RX J1310.6+3556, [ZEH2003] RX J1310.6+3556 1, Gaia DR1 1474194335477042944, WEB 11363, Gaia DR2 1474194339773131648
Седарчийн гулам Гончие Псы[d]
Дуьненна генахь 135,8585 ± 0,7531 парсек[1]
Скорость вращения звезды 34,93 ± 0,74 km/s[2]
Параллакс 7,3606 ± 0,0408 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 20,576 ± 0,066 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −49,974 ± 0,055 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −14,97 ± 0,71 km/s[2]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][3]
Спектран класс F6IV+G8IV[4]
Гуш болу седин барам 7,93[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 13ч 10м 36,9078781154с[1]
ОхьатаӀар +35° 56′ 5,587686902″[1]
Оценка возраста объекта 2,5 гигагод

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 White R. J., Gabor J. M., Hillenbrand L. A. High-Dispersion Optical Spectra of Nearby Stars Younger Than the Sun (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2007. — Vol. 133, Iss. 6. — P. 2524—2536. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/514336 — arXiv:0706.0542
  3. ↑ Kreiner J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries (инг.) // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — Vol. 54. — P. 207–210. — ISSN 0001-5237
  4. ↑ 1 2 Strassmeier K. G., Fekel F. C. The spectral classification of chromospherically active binary stars with composite spectra (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1990. — Vol. 230. — P. 389–404. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература нисйе бӀаьра

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта нисйе бӀаьра

  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD114519&oldid=9002838»