HD123585
BD+11 1075 — бу спектран классан F8:V_Ba2[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,23[4] гергга бу, лаьтта Центавр седарчийн гуламехь.
HD123585 | |
---|---|
Каталоган код | HD 123585, 2MASS J14093579-4422010, SAO 224731, GSC 07815-02016, HIP 69176, CD-43 8827, CPC 0 12058, CPD-43 6427, HIC 69176, PPM 319243, TYC 7815-2016-1, uvby98 100123585, SBC9 3797, Gaia DR2 6097027546386964352 |
Седарчийн гулам | Центавр |
Дуьненна генахь | 140,5185 ± 4,6343 парсек[1] |
Параллакс | 7,1165 ± 0,2347 ларин миллисекунд[1] |
Шен леларан охьатаӀар | −27,367 ± 0,426 шарахь миллиарксекунд[1] |
Шен леларехь нисса хьалабалар | 34,518 ± 0,363 шарахь миллиарксекунд[1] |
Радиальная скорость | 22,9 ± 1,4 km/s[2] |
Спектран класс | F8:V_Ba2[3] |
Гуш болу седин барам | 9,23[4] |
Металличность | −0,49[5], −0,69[5] |
Мур | J2000.0 |
Нийсса хьалабалар | 14ч 09м 35,7952107527с[1] |
ОхьатаӀар | −44° 22′ 1,195989267″[1] |
Эффективная температура | 6297 K[6] |
Поверхностная гравитация | 29 000 сантиметр на секунду в квадрате[5] |
Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].
Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].
Билгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
- ↑ 1 2 Lu P. K. Taxonomy of barium stars (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1991. — Vol. 101. — P. 2229–2254. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/115845
- ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 1 2 3 North P., Berthet S., Lanz T. The nature of the F str lambda 4077 stars. III. Spectroscopy of the barium dwarfs and other CP stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1994. — Vol. 281. — P. 775–796. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ Casagrande L., Schönrich R., Asplund M., Ramírez I., Meléndez J., Bensby T., Cassisi S., Feltzing S. New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s) (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — Vol. 530. — P. A138. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201016276 — arXiv:1103.4651
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Литература
бӀаьра нисйан- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)
Хьажа иштта
бӀаьра нисйанХӀара астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |