Википеди

HD14433

BD+11 1075 — бу спектран классан A0.00[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,48 ± 0,01[4] гергга бу, лаьтта Персей[d] седарчийн гуламехь.

HD14433
Каталоган код HD 14433, NGC 884 2178, HIP 11020, IRAS 02183+5700, SAO 23243, 2MASS J02215543+5714344, AG+57 296, ALS 7126, BD+56 568, CSI+56 568 2, GC 2822, GCRV 1319, HIC 11020, JP11 3923, N30 477, PPM 27512, ROT 6697, TYC 3694-1623-1, UBV 2393, UBV M 30594, uvby98 208842178, YZ 57 2150, [CCR2014] 13311, HGAM 131, Gaia DR1 458456354047201664, WEB 2314, Gaia DR2 458456358355233920
Седарчийн гулам Персей[d]
Параллакс 0,3525 ± 0,0385 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −0,908 ± 0,075 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −0,463 ± 0,07 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −47,3 ± 2,1 km/s[2]
Тип переменной звезды α Лебедя[d][3]
Спектран класс A0.00[4]
Гуш болу седин барам 6,48 ± 0,01[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 2ч 21м 55,4352553767с[1]
ОхьатаӀар +57° 14′ 34,495206459″[1]
Эффективная температура 9150 K[5]
Поверхностная гравитация 25 сантиметр на секунду в квадрате[5]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ Laur J., Kolka I., Eenmae T., Tuvikene T., Leedjarv L. Variability survey of brightest stars in selected OB associations (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2017. — Vol. 598. — P. 108–108. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201629395 — arXiv:1611.02452
  4. ↑ 1 2 3 4 Cloutier R., Currie T., Rieke G. H., Kenyon S. J., Balog Z., Jayawardhana R. A deep Spitzer survey of circumstellar disks in the young double cluster, h and {chi} Persei (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2014. — Vol. 796, Iss. 2. — P. 127. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/796/2/127 — arXiv:1408.1724
  5. ↑ 1 2 Firnstein M., Przybilla N. Quantitative spectroscopy of galactic BA-type supergiants. I. Atmospheric parameters (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 543. — P. 80–80. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201219034 — arXiv:1207.0308
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD14433&oldid=9003768»