Википеди

HD164136

BD+11 1075 — бу спектран классан F2II[6][7][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,41[8] гергга бу, лаьтта Геркулес седарчийн гуламехь.

HD164136
Масса 1,0558404E+31 килограмм
Каталоган код GSC 02608-02411, HD 164136, HIP 87998, HR 6707, SAO 66524, IRAS 17565+3011, 2MASS J17583015+3011213, BD+30 3093A, BD+30 3093, ν Her, PLX 4108, GC 24478, GCRV 10419, HIC 87998, JP11 2914, PPM 80796, ROT 2517, TD1 21368, TYC 2608-2411-1, UBV 15294, nu. Her, PLX 4108.00, WDS J17585+3011AB, YPAC 190, uvby98 100164136, WEB 14859, Gaia DR2 4596693872444055680, 94 Her, TIC 22127552, AAVSO 1754+30, AG+30 1651, UBV M 22525, Renson 46397, Gaia DR3 4596693872444055680
Седарчийн гулам Геркулес
Дуьненна генахь 210,628 ± 10,5055 парсек[1]
Скорость вращения звезды 27 km/s[2]
Параллакс 4,7477 ± 0,2368 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 3,799 ± 0,298 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −1,386 ± 0,244 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −24,302 ± 0,0103 km/s[3]
Тип переменной звезды тардол. SRD полуправильная[4][5]
Спектран класс F2II[6][7][…]
Гуш болу седин барам 4,41[8]
Абсолютная звёздная величина −2,67
Металличность −0,43[9]
Радиус 2,29 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 17ч 58м 30,1496073102с[1]
ОхьатаӀар +30° 11′ 21,387652276″[1]
Эффективная температура 6803 K[9]
Поверхностная гравитация 1950 сантиметр на секунду в квадрате[9]
Оценка возраста объекта 200 миллион лет

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[10]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[11][12].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[13][14][15][16].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars (инг.) — 1970. — Vol. 189.
  3. ↑ Soubiran C., Jasniewicz G., Chemin L., Zurbach C., Brouillet N., Panuzzo P., Sartoretti P., Katz D., Le Campion, J. -F., Marchal O. et al. Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — Vol. 616. — 8 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201832795 — arXiv:1804.09370
  4. ↑ Samus N. N., Durlevich O. V., et al. General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2011) — 2009. — Т. 1. — С. 2025.
  5. ↑ SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ 1 2 Griffin R. F., Redman R. O. Photoelectric measurements of the lambda 4200 A CN band and the G band in G8-K5 spectra (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1960. — Vol. 120. — P. 287–316. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/120.4.287
  7. ↑ 1 2 Buscombe W. Standard stars for spectral classification — 1959. — Т. 3. — С. 1.
  8. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  9. ↑ 1 2 3 Luck R. E. Parameters and abundances in luminous stars (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — Vol. 147, Iss. 6. — P. 137. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/147/6/137
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD164136&oldid=9004411»