BD+11 1075 — бу спектран классан B8II/III[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,16[3] гергга бу, лаьтта Стрелец[d] седарчийн гуламехь.

HD166968
Каталоган код HD 166968, SAO 186505, HIP 89366, 2MASS J18141082-2730100, ADS 11173 AB, CCDM J18142-2730AB, CD-27 12588, CPD-27 6281, HIC 89366, IDS 18079-2732 AB, N30 4048, PPM 268093, TD1 21914, TYC 6851-6510-1, UBV M 22739, uvby98 100166968, WDS J18142-2730AB, YZ 117 11774, ADS 11173 A, CCDM J18142-2730A, IDS 18079-2732 A, WDS J18142-2730A, Gaia DR1 4052423414696136576, Gaia DR2 4052423419042390400
Седарчийн гулам Стрелец[d]
Дуьненна генахь 252,9468 ± 5,1442 парсек[1]
Параллакс 3,9534 ± 0,0804 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −24,332 ± 0,119 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −0,058 ± 0,142 шарахь миллиарксекунд[1]
Спектран класс B8II/III[2]
Гуш болу седин барам 7,16[3]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 18ч 14м 10,8264059645с[1]
ОхьатаӀар −27° 30′ 10,145672624″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[4]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[5][6].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[7][8][9][10].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. 1 2 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982. — Т. 3. — С. 0.
  3. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  4. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  5. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  6. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  7. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  8. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  9. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  10. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан