Википеди

HD178001

BD+11 1075 — бу спектран классан A1Vn[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,43[6] гергга бу, лаьтта Дракон[d] седарчийн гуламехь.

HD178001
Каталоган код 2MASS J19033954+5727257, GSC 03927-01605, BD+57 1942A, HD 178001, BD+57 1942, HIP 93595, IDS 19019+5719 A, ADS 12019 A, CCDM J19037+5727A, HIC 93595, PPM 37055, TYC 3927-1605-1, BH Dra, YZ 57 10165, WDS J19037+5727A, SBC9 1118, SBC7 728, PMSC 19019+5718Aab, PMSC 19019+5718A, Gaia DR1 2153474646342230912, WEB 16258, Gaia DR2 2153474650639369600, AG+57 1221, Renson 49600, TIC 377192659, Gaia DR3 2153474650639369600
Седарчийн гулам Дракон[d]
Дуьненна генахь 285,193 ± 1,5535 парсек[1]
Параллакс 3,5064 ± 0,0191 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 5,025 ± 0,022 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 4,29 ± 0,024 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −36,4 ± 7,4 km/s[2]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][3][4][…]
Спектран класс A1Vn[5]
Гуш болу седин барам 8,43[6]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 19ч 03м 39,5419708с[1]
ОхьатаӀар +57° 27′ 25,861535″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ N.V. Kharchenko, R.-D. Scholz, A.E. Piskunov, Röser S., Schilbach E. Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations (инг.) // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — Vol. 328, Iss. 9. — P. 889—896. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  3. ↑ Kreiner J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries (инг.) // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — Vol. 54. — P. 207–210. — ISSN 0001-5237
  4. ↑ IJspeert L. W., Tkachenko A., Johnston C., Garcia S., De Ridder J., Van Reeth T., Aerts C. An all-sky sample of intermediate- to high-mass OBA-type eclipsing binaries observed by TESS (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2021. — Vol. 652. — 19 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/202141489 — arXiv:2107.10005
  5. ↑ 1 2 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2008. — Vol. 180, Iss. 1. — P. 117–118. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD178001&oldid=9004817»