HD183056
BD+11 1075 — бу спектран классан B8pSi(FeII)[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,15[5] гергга бу, лаьтта Лебедь[d] седарчийн гуламехь.
HD183056 | |
---|---|
Каталоган код | HD 183056, BD+36 3557, HIP 95556, HR 7395, SAO 68301, 2MASS J19260912+3619044, CEL 4751, FK5 3554, GC 26846, GCRV 11879, HIC 95556, IRAS 19243+3612, N30 4309, PLX 4553, PLX 4553.00, PPM 82895, ROT 2801, TD1 24716, TYC 2666-2297-1, UBV 16497, V1741 Cyg, uvby98 100183056, SBC9 1153, SBC7 752, WEB 16709, Gaia DR2 2050162545236012032, 4 Cyg, Gaia DR3 2050162545236012032, TIC 137309344, AG+36 1801, UBV M 23787, Renson 50610 |
Седарчийн гулам | Лебедь[d] |
Дуьненна генахь | 173,115 ± 3,0209 парсек[1] |
Скорость вращения звезды | 29 km/s[2] |
Параллакс | 5,7765 ± 0,1008 ларин миллисекунд[1] |
Шен леларан охьатаӀар | 13,514 ± 0,112 шарахь миллиарксекунд[1] |
Шен леларехь нисса хьалабалар | 4,497 ± 0,11 шарахь миллиарксекунд[1] |
Радиальная скорость | −11 ± 10 km/s[3] |
Тип переменной звезды | α² Гончих Псов |
Спектран класс | B8pSi(FeII)[4] |
Гуш болу седин барам | 5,15[5] |
Абсолютная звёздная величина | −1,51 |
Радиус | 5,03 солнечный радиус |
Диаметр | 7 000 000 km[6] |
Мур | J2000.0 |
Нийсса хьалабалар | 19ч 26м 9,1269275с[1] |
ОхьатаӀар | +36° 19′ 4,432147″[1] |
Оценка возраста объекта | 145 миллион лет |
Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].
Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].
Билгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
- ↑ Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
- ↑ N.V. Kharchenko, R.-D. Scholz, A.E. Piskunov, Röser S., Schilbach E. Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations (инг.) // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — Vol. 328, Iss. 9. — P. 889—896. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
- ↑ 1 2 Jaschek M., Jaschek C. Ground-based observations of some stars classified in the satellite ultraviolet with spectral particularities (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1980. — Vol. 42. — P. 115–118. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
- ↑ Shulyak D., Paladini C., Causi G. L., Perraut K., Kochukhov O. Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 443, Iss. 2. — P. 1629–1642. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Литература
бӀаьра нисйан- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)
Хьажа иштта
бӀаьра нисйанХӀара астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |