Википеди

HD189832

BD+11 1075 — бу спектран классан ApSrCrEu[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,9 ± 0,01[4] гергга бу, лаьтта Стрелец[d] седарчийн гуламехь.

HD189832
Каталоган код CPC 18 10382, GSC 07947-01847, HD 189832, HIC 98763, HIP 98763, 2MASS J20033521-3851092, PPM 299718, SAO 211768, TD1 25894, uvby98 100189832, Gaia DR1 6687842045031183616, Gaia DR2 6687842049329020544, V4133 Sgr, Gaia DR3 6687842049329020544, GC 27780, TYC 7947-1847-1, Renson 52630, TIC 354901621
Седарчийн гулам Стрелец[d]
Дуьненна генахь 185,247 ± 0,7378 парсек[1]
Параллакс 5,3982 ± 0,0215 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −63,094 ± 0,017 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 37,584 ± 0,023 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −12,4 ± 0,4 km/s[2]
Спектран класс ApSrCrEu[3]
Гуш болу седин барам 6,9 ± 0,01[4]
Металличность −0,08[5]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 20ч 03м 35,2202818с[1]
ОхьатаӀар −38° 51′ 9,131827″[1]
Эффективная температура 8262 K[6]
Поверхностная гравитация 3160 сантиметр на секунду в квадрате[6]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ 1 2 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982. — Т. 3. — С. 0.
  4. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Bochanski J. J., Faherty J. K., Gagné J., Nelson O., Coker K., Smithka I., Desir D., Vasquez C. Fundamental Properties of Co-moving Stars Observed by Gaia (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2018. — Vol. 155, Iss. 4. — P. 149. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AAAEBE — arXiv:1801.00537
  6. ↑ 1 2 Kearsley A. J., Wegner G. Atmospheric analyses of southern peculiar A stars (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1978. — Vol. 182. — P. 117–125. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/182.2.117
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD189832&oldid=9005144»