Википеди

HD191742

BD+11 1075 — бу спектран классан A7p[4][5][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,16[6] гергга бу, лаьтта Лебедь[d] седарчийн гуламехь.

HD191742
Каталоган код HD 191742, CSV 8444, GCRV 70558, GSC 03158-00713, HIC 99340, HIP 99340, 2MASS J20094703+4232288, NSV 12856, PPM 59411, SAO 49254, UBV 17396, UBV M 24579, uvby98 100191742, AG+42 1815, BD+42 3616, TYC 3158-713-1, Gaia DR1 2074947903842965888, Gaia DR2 2074947908154283648
Седарчийн гулам Лебедь[d]
Дуьненна генахь 329,5762 ± 3,4976 парсек[1]
Параллакс 3,0342 ± 0,0322 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −1,841 ± 0,059 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 10,564 ± 0,059 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −3,5 ± 0,6 km/s[2]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[3]
Спектран класс A7p[4][5][…]
Гуш болу седин барам 8,16[6]
Металличность 1,08[7]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 20ч 09м 47,0414842145с[1]
ОхьатаӀар +42° 32′ 28,814115981″[1]
Эффективная температура 8842 K[7]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ Kukarkin B. V., Kholopov P. N., Artiukhina N. M., Fedorovich V. P., Frolov M. S., Goranskij V. P., Gorynya N. A., Karitskaya E. A., Kireeva N. N., Kukarkina N. P. и др. Catalogue of suspected variable stars. Moscow, Acad. of Sciences USSR Shternberg,1951 (1981) — 1981. — Т. -1. — С. 0.
  4. ↑ 1 2 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles A a spectre particulier (фр.) // Journal des observateurs — 1960. — Vol. 43. — P. 129. — ISSN 0368-3389
  5. ↑ 1 2 Slettebak A., Nassau J. J. Peculiar and metallic line A-type stars in a galactic zone (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1959. — Vol. 129. — P. 88–92. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146598
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ 1 2 Adelman S. J. Line identifications, elemental abundances, and equivalent widths for 21 sharp-lined cool peculiar A stars and two comparison standards (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1973. — Vol. 26. — P. 1–18. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190277
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD191742&oldid=9005209»