HD195020
BD+11 1075 — бу спектран классан A3[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,57[4] гергга бу, лаьтта Дельфин седарчийн гуламехь.
HD195020 | |
---|---|
Каталоган код | GSC 01095-00128, HD 195020, HIC 100981, HIP 100981, 2MASS J20282658+1143145, PPM 138415, SAO 106139, TD1 26766, uvby98 100195020, YZ 11 7941, AG+11 2497, BD+11 4273, TYC 1095-128-1, Gaia DR1 1755580664062705408, Gaia DR2 1755580664062705408, MP Del |
Седарчийн гулам | Дельфин |
Дуьненна генахь | 184,6313 ± 1,5988 парсек[1] |
Параллакс | 5,4162 ± 0,0469 ларин миллисекунд[1] |
Шен леларан охьатаӀар | 15,892 ± 0,054 шарахь миллиарксекунд[1] |
Шен леларехь нисса хьалабалар | 12,53 ± 0,069 шарахь миллиарксекунд[1] |
Радиальная скорость | −9,8 ± 21,4 km/s[2], −9,8 ± 21,4 km/s[2] |
Спектран класс | A3[3] |
Гуш болу седин барам | 7,57[4] |
Мур | J2000.0 |
Нийсса хьалабалар | 20ч 28м 26,5698852613с[1] |
ОхьатаӀар | +11° 43′ 14,516439398″[1] |
Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].
Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].
Билгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ 1 2 Grenier S., M.-O. Baylac, Rolland L., Burnage R., Arenou F., Briot D., Delmas F., Duflot M., Genty V., Gómez A. E. et al. Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1999. — Vol. 137, Iss. 3. — P. 451—456. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:1999489
- ↑ 1 2 Cannon A. J., Pickering E. C. VizieR Online Data Catalog: Henry Draper Catalogue and Extension, published in Ann. Harvard Obs. 91-100 (1918-1925) (инг.) // Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College — 1918. — Vol. 91-100.
- ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Литература
бӀаьра нисйан- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)
Хьажа иштта
бӀаьра нисйанХӀара астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |