Википеди

HD195961

BD+11 1075 — бу спектран классан DEL DEL[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,849 ± 0,009[5] гергга бу, лаьтта Павлин[d] седарчийн гуламехь.

HD195961
Каталоган код IRAS 20334-6142, 2MASS J20373532-6131475, SAO 254835, HD 195961, HIP 101773, HR 7859, GSC 09100-01263, ρ Pav, PLX 4891, CPC 20.1 6185, CSV 101998, FK5 3647, GC 28668, GCRV 12884, HIC 101773, N30 4549, NSV 13166, PPM 364685, SACS 449, TD1 26925, TYC 9100-1263-1, rho Pav, uvby98 100195961, WEB 18386, Gaia DR2 6454059557701895680, Gaia DR3 6454059557705095936, TIC 351535191, UBV M 24957, Renson 54630
Седарчийн гулам Павлин[d]
Дуьненна генахь 62,2801 ± 0,4282 парсек[1]
Скорость вращения звезды 45 km/s[2]
Параллакс 16,0565 ± 0,1104 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −72,196 ± 0,083 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 59,282 ± 0,071 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 10,29 ± 0,26 km/s[3]
Тип переменной звезды Переменная типа Дельты Щита
Спектран класс DEL DEL[4]
Гуш болу седин барам 4,849 ± 0,009[5]
Абсолютная звёздная величина 1,04
Радиус 4,89 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 20ч 37м 35,3124777019с[1]
ОхьатаӀар −61° 31′ 47,716104719″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Rodríguez E., López-González M. J., Coca P. L. A revised catalogue of δ Sct stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 144, Iss. 3. — P. 469—474. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:2000221
  3. ↑ Gaia Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  4. ↑ 1 2 Malaroda S. Study of the F-type 1 MK spectral types (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1975. — Vol. 80. — P. 637–641. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/111786
  5. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD195961&oldid=9005342»