BD+11 1075 — бу спектран классан A2:VpCrSiSr[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,17[5] гергга бу, лаьтта Лебедь[d] седарчийн гуламехь.

HD205795
Каталоган код HD 205795, ADS 15135 A, CCDM J21362+5030A, CEL 5348, GSC 03599-00770, HIC 106651, HIP 106651, IDS 21326+5003, 2MASS J21360973+5030074, N30 4765, PPM 39639, SAO 33567, TD1 28295, UBV M 25822, uvby98 100205795, WDS J21362+5030A, YZ 50 7158, AG+50 1661, BD+49 3562, CSI+49 3562 1, TYC 3599-770-1, BD+49 3562A, Gaia DR1 2171348032484833152, Gaia DR2 2171348036795680256
Седарчийн гулам Лебедь[d]
Компаньон BD+49 3562B[1]
Дуьненна генахь 199,3541 ± 1,8917 парсек[2]
Параллакс 5,0162 ± 0,0476 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар 21,781 ± 0,072 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар 28,189 ± 0,076 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость −13 ± 10,2 km/s[3]
Спектран класс A2:VpCrSiSr[4]
Гуш болу седин барам 7,17[5]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 21ч 36м 9,7520169833с[2]
ОхьатаӀар +50° 30′ 7,475780764″[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  2. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. Grenier S., M.-O. Baylac, Rolland L., Burnage R., Arenou F., Briot D., Delmas F., Duflot M., Genty V., Gómez A. E. et al. Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1999. — Vol. 137, Iss. 3. — P. 451—456. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/AAS:1999489
  4. 1 2 Abt H. A. Visual multiples. VIII - 1000 MK types (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1985. — Vol. 59. — P. 95–112. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/191064
  5. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан