Википеди

HD208266

BD+11 1075 — бу спектран классан B1V[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,14[6] гергга бу, лаьтта Цефей седарчийн гуламехь.

HD208266
Каталоган код HD 208266, ALS 15839, GCRV 72595, GSC 04262-01778, HIC 108017, HIP 108017, 2MASS J21530033+6038328, PPM 23264, SAO 19702, TD1 28574, UBV M 25995, YZ 60 12609, AG+60 1421, BD+59 2430, HGAM 1038, TYC 4262-1778-1, Gaia DR1 2203591623291884160, Gaia DR2 2203591627592758144
Седарчийн гулам Цефей
Дуьненна генахь 911,1617 ± 30,5519 парсек[1]
Скорость вращения звезды 139 km/s[2], 135 km/s[2]
Параллакс 1,0975 ± 0,0368 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,667 ± 0,059 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −1,985 ± 0,071 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −12 ± 3,8 km/s[3][4]
Спектран класс B1V[5]
Гуш болу седин барам 8,14[6]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 21ч 53м 0,3463657233с[1]
ОхьатаӀар +60° 38′ 32,644718447″[1]
Эффективная температура 24 840 K[7]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 Simón-Díaz S., Godart M., Castro N., Herrero A., Puls J., Telting J., Grassitelli L., Aerts C. The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — Vol. 597. — 17 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201628541 — arXiv:1608.05508
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ Petrie R. M., Pearce J. A. Radial velocities of 570 B stars (инг.) // Publications of the Dominion Astrophysical Observatory — 1961. — Vol. 12. — P. 1–90. — ISSN 0078-6950
  5. ↑ 1 2 Simonson S. C. A spectroscopic and photometric investigation of the association Cepheus OB2 (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1968. — Vol. 154. — P. 923–931. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/149813
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ Daflon S., Cunha K., De Araujo F. X., Wolff S., Przybilla N. The projected rotational velocity distribution of a sample of OB stars from a calibration based on synthetic He I lines (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2007. — Vol. 134. — P. 1570–1578. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/521707 — arXiv:0707.3934
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD208266&oldid=9005685»