Википеди

HD216533

BD+11 1075 — бу спектран классан A2p[3][4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,88[5] гергга бу, лаьтта Цефей седарчийн гуламехь.

HD216533
Каталоган код CSV 8799, GCRV 73608, GSC 03996-01556, HD 216533, HIC 112969, HIP 112969, 2MASS J22524191+5848233, PPM 41207, SAO 34915, UBV 19618, UBV M 26692, uvby98 100216533, YZ 58 13513, SBC9 1404, AG+58 1504, BD+58 2497, TYC 3996-1556-1, Gaia DR1 2013467371148413568, WEB 20115, Gaia DR2 2013467375451956736, MX Cep
Седарчийн гулам Цефей
Дуьненна генахь 279,5326 ± 3,9382 парсек[1]
Параллакс 3,5774 ± 0,0504 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 6,509 ± 0,072 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 28,39 ± 0,075 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −5,5 ± 3,3 km/s[2]
Спектран класс A2p[3][4]
Гуш болу седин барам 7,88[5]
Металличность 0,98[6]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 22ч 52м 41,9148863625с[1]
ОхьатаӀар +58° 48′ 23,283881252″[1]
Эффективная температура 10 286 K[6]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ 1 2 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier (фр.) // Journal des observateurs — 1958. — Vol. 42. — P. 45. — ISSN 0368-3389
  4. ↑ 1 2 Babcock H. W. Magnetic fields in the A-type stars (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1958. — Vol. 128. — P. 228–258. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146539
  5. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ 1 2 Adelman S. J. Line identifications, elemental abundances, and equivalent widths for 21 sharp-lined cool peculiar A stars and two comparison standards (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1973. — Vol. 26. — P. 1–18. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190277
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD216533&oldid=9005884»