Википеди

HD219855

BD+11 1075 — бу спектран классан B9p[3][4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,59[5] гергга бу, лаьтта Кассиопея седарчийн гуламехь.

HD219855
Каталоган код HD 219855, CEL 5595, GSC 04010-00628, HIC 115076, HIP 115076, 2MASS J23182883+5810010, PPM 41685, SAO 35314, UBV M 26955, uvby98 100219855, YZ 57 13931, AG+57 1656, BD+57 2719, TYC 4010-628-1, Gaia DR1 2009684260872534912, Gaia DR2 2009684265172107904
Седарчийн гулам Кассиопея
Дуьненна генахь 315,7263 ± 3,2397 парсек[1]
Параллакс 3,1673 ± 0,0325 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −0,066 ± 0,046 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 14,345 ± 0,051 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −14,7 ± 9,3 km/s[2], −14,7 ± 9,3 km/s[2]
Спектран класс B9p[3][4]
Гуш болу седин барам 8,59[5]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 23ч 18м 28,8355805895с[1]
ОхьатаӀар +58° 10′ 0,969819349″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 Grenier S., M.-O. Baylac, Rolland L., Burnage R., Arenou F., Briot D., Delmas F., Duflot M., Genty V., Gómez A. E. et al. Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1999. — Vol. 137, Iss. 3. — P. 451—456. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:1999489
  3. ↑ 1 2 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier (фр.) // Journal des observateurs — 1958. — Vol. 42. — P. 45. — ISSN 0368-3389
  4. ↑ 1 2 Walther M. E. Anomalous spectra of stars of class A (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1949. — Vol. 110. — P. 67–72. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/145178
  5. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD219855&oldid=9005948»