BD+11 1075 — бу спектран классан B9Vp[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,37[4] гергга бу, лаьтта Кассиопея[d] седарчийн гуламехь.

HD237040
Каталоган код HD 237040, GCRV 53575, GSC 03713-01099, 2MASS J02582336+5912421, PPM 28137, SAO 23737, UBV 2837, UBV M 27919, uvby98 100237040, YZ 59 2648, AG+59 301, BD+58 538, TYC 3713-1099-1, [VGK85] IC 1848 +58 272, Gaia DR1 461500214549993856, Gaia DR2 461500218852033280
Седарчийн гулам Кассиопея[d]
Дуьненна генахь 381,6794 ± 5,1862 парсек[1]
Параллакс 2,62 ± 0,0356 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −8,621 ± 0,077 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 0,725 ± 0,071 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 3 km/s[2]
Спектран класс B9Vp[3]
Гуш болу седин барам 9,37[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 2ч 58м 23,3573682764с[1]
ОхьатаӀар +59° 12′ 42,096522803″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Fehrenbach C., Duflot M., Genty V., Amieux G. Les vitesses radiales du PPO de FEHRENBACH, annees 1955-68 (Radial Velocities from Small Objective Prism by FEHRENBACH, in years 1955-68) (фр.) // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1996. — Vol. 48. — P. 11. — ISSN 0242-6536
  3. 1 2 Jonas D. Etude photometrique et cinematique de la SA 9 (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1971. — Vol. 11. — P. 123–133. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан