Википеди

HD2453

BD+11 1075 — бу спектран классан A5VpSiSrCr[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,91[4] гергга бу, лаьтта Андромеда (седарчийн гулам) седарчийн гуламехь.

HD2453
Каталоган код CSV 5857, GCRV 255, GSC 02266-00725, HD 2453, HIC 2243, HIP 2243, 2MASS J00282858+3226159, PPM 65349, SAO 53921, TD1 238, UBV 346, UBV M 7395, uvby98 100002453, AG+32 41, BD+31 59, TYC 2266-725-1, WEB 418, Gaia DR2 2862719780094988928, GR And, GC 553, GEN# +1.00002453, SKY# 785, Renson 560, TIC 44488067
Седарчийн гулам Андромеда (седарчийн гулам)
Дуьненна генахь 186,86 ± 2,4581 парсек[1]
Параллакс 5,3516 ± 0,0704 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −20,308 ± 0,07 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −28,861 ± 0,093 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −18,2 ± 0,7 km/s[2]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов
Спектран класс A5VpSiSrCr[3]
Гуш болу седин барам 6,91[4]
Металличность 1[5]
Диаметр 3 580 000 km[6]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 0ч 28м 28,5693545697с[1]
ОхьатаӀар +32° 26′ 15,879131266″[1]
Эффективная температура 8600 K[7]
Оценка возраста объекта 525 миллион лет

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  3. ↑ 1 2 Abt H. A. Spectral Classification of Stars in A Supplement to the Bright Star Catalogue (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2004. — Vol. 155, Iss. 1. — P. 175–177. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/423803
  4. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. ↑ Cowley C. R. On the iron abundances in CP stars — 1981. — Т. -1. — С. 169–175.
  6. ↑ Shulyak D., Paladini C., Causi G. L., Perraut K., Kochukhov O. Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 443, Iss. 2. — P. 1629–1642. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  7. ↑ Moiseeva A. V., Romanyuk I. I., Semenko E. A., Kudryavtsev D. O., Yakunin I. A. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 (инг.) // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — Vol. 74, Iss. 1. — P. 62—65. — ISSN 1990-3413; 1990-3421 — doi:10.1134/S1990341319010061
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD2453&oldid=10448067»