Википеди

HD25867

BD+11 1075 — бу спектран классан F1V[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,2[4] гергга бу, лаьтта Телец[d] седарчийн гуламехь.

HD25867
Масса 3,161556E+30 килограмм
Каталоган код HD 25867, HIP 19205, HR 1269, SAO 76461, IRAS 04039+2852, 2MASS J04070046+2900046, ψ Tau, BD+28 619, FK5 2295, GC 4944, GCRV 2353, HIC 19205, N30 842, PPM 93264, ROT 606, TD1 2819, TYC 1826-1575-1, uvby98 100025867, YZ 28 1995, WEB 3687, Gaia DR2 164262059326729088, 42 Tau, Gaia DR3 164262059326729088, TIC 348889829, AG+28 410, UBV M 9946, Renson 6580
Седарчийн гулам Телец[d]
Дуьненна генахь 27,83 ± 0,0817 парсек[1]
Параллакс 35,9319 ± 0,1055 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 8,096 ± 0,07 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −91,661 ± 0,1 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 9,15 ± 0,42 km/s[2]
Спектран класс F1V[3]
Гуш болу седин барам 5,2[4]
Светимость 4,82 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина 3,01
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 4ч 07м 0,4569539328с[1]
ОхьатаӀар +29° 00′ 4,709275″[1]
Эффективная температура 6890 K[5]
Оценка возраста объекта 1,435 гигагод

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ 1 2 Cowley A., Fraquelli D. MK Spectral Types for Some Bright F Stars (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1974. — Vol. 86. — P. 70–73. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/129562
  4. ↑ 1 2 Adolfsson T. A spectrophotometric investigation into bright and dark regions in Taurus. Part II. The catalogue (швед.) // Arkiv för astronomi — 1954. — Т. 1. — С. 425–473. — ISSN 0004-2048
  5. ↑ Casagrande L., Schönrich R., Asplund M., Ramírez I., Meléndez J., Bensby T., Cassisi S., Feltzing S. New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s) (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — Vol. 530. — P. A138. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201016276 — arXiv:1103.4651
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD25867&oldid=9006667»