BD+11 1075 — бу спектран классан ApSi[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,65 ± 0,02[4] гергга бу, лаьтта Единорог седарчийн гуламехь.

HD263582
Каталоган код HD 263582, GSC 00747-00644, 2MASS J06462191+0906102, UCAC2 34994498, TYC 747-644-1, [VGK85] NGC 2264 +09 344, BD+09 1380, Gaia DR1 3134428134318272768, Gaia DR2 3134428138617792640
Седарчийн гулам Единорог
Дуьненна генахь 836,1903 ± 34,1217 парсек[1]
Параллакс 1,1959 ± 0,0488 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,235 ± 0,069 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −3,605 ± 0,082 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 48,39744 ± 5,558 km/s[2], 40,55333 ± 4,51188 km/s[2], 29,990253 ± 4,93298 km/s[2], 48,350853 ± 5,12595 km/s[2], 26,53524 ± 5,5459 km/s[2], 27,484892 ± 9,2611 km/s[2], 48,39744 ± 5,558005333 km/s[2], 48,39744 ± 5,5580053 km/s[2]
Спектран класс ApSi[3]
Гуш болу седин барам 9,65 ± 0,02[4]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 6ч 46м 21,9191390593с[1]
ОхьатаӀар +9° 06′ 10,227829391″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 Cottaar M., Covey K. R., Foster J. B., Meyer M. R., Tan J. C., Nidever D. L., Rio N. d., Chojnowski S. D., Flaherty K. M., Majewski S. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence (инг.) // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2015. — Vol. 807, Iss. 1. — P. 27. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  3. 1 2 Bidelman W. P., MacConnel D. J. The brighter stars of astrophysical interest in the southern sky (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1973. — Vol. 78. — P. 687–733. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/111475
  4. 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан