HD39259
BD+11 1075 — бу спектран классан A3mA7-F0[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,895 ± 0,025[5] гергга бу, лаьтта Золотая Рыба седарчийн гуламехь.
HD39259 | |
---|---|
Каталоган код | HD 39259, CD-63 210, CPC 20.1 1325, CPD-63 481, DENIS J054650.7-631619, GSC 08896-00541, 2MASS J05465074-6316190, PPM 354959, RAVE J054650.7-631619, SAO 249354, TYC 8896-541-1, Gaia DR1 4756710640059299840, Gaia DR2 4756710644364358016 |
Седарчийн гулам | Золотая Рыба |
Дуьненна генахь | 294,3254 ± 2,0791 парсек[1] |
Параллакс | 3,3976 ± 0,024 ларин миллисекунд[1] |
Шен леларан охьатаӀар | 14,568 ± 0,05 шарахь миллиарксекунд[1] |
Шен леларехь нисса хьалабалар | −3,528 ± 0,047 шарахь миллиарксекунд[1] |
Радиальная скорость | −3,7 ± 2,2 km/s[2][3][…] |
Спектран класс | A3mA7-F0[4] |
Гуш болу седин барам | 9,895 ± 0,025[5] |
Мур | J2000.0 |
Нийсса хьалабалар | 5ч 46м 50,7344687104с[1] |
ОхьатаӀар | −63° 16′ 19,061114948″[1] |
Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].
Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].
Билгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ Siebert A., Williams M. E. K., Siviero A., Reid W., Boeche C., Fulbright J., Munari U., Watson F. G., Jong R. S., Enke H. et al. The RAdial velocity experiment (RAVE): third data release (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2011. — Vol. 141, Iss. 6. — P. 187. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/141/6/187 — arXiv:1104.3576
- ↑ Kordopatis G., Gilmore G., Steinmetz M., Boeche C., Seabroke G. M., Siebert A., Zwitter T., de Laverny P., Recio-Blanco A., Williams, M. E. K. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — Vol. 146, Iss. 5. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/146/5/134 — arXiv:1309.4284
- ↑ 1 2 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 (инг.) — 1975. — Vol. 1.
- ↑ 1 2 Munari U., Henden A., Frigo A., Zwitter T., Bienaymé O., Boeche C., Freeman K. C., Gilmore G., Grebel E. K., Kordopatis G. et al. APASS Landolt-Sloan BVgri photometry of RAVE stars. I. Data, effective temperatures, and reddenings (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — Vol. 148, Iss. 5. — 15 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/148/5/81 — arXiv:1408.5476
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Литература
бӀаьра нисйан- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)
Хьажа иштта
бӀаьра нисйанХӀара астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |