Википеди

HD43682

BD+11 1075 — бу спектран классан F0IV[4][5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,43[6] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

HD43682
Каталоган код HD 43682, ADS 4902 A, CCDM J06182+1557A, GCRV 57337, GSC 01315-00576, IDS 06124+1559 A, PPM 122246, SAO 95504, TD1 6638, UBV M 11951, uvby98 100043682 ABC, WDS J06182+1557A, YZ 15 2053, AG+15 597, BD+16 1080, CSI+16 1080 1, TYC 1315-576-1, BD+16 1080A, Gaia DR1 3369078690373683840, WEB 5935, Gaia DR2 3369078694671120000
Седарчийн гулам Орион[d]
Дуьненна генахь 193,6596 ± 1,9352 парсек[1]
Параллакс 5,1637 ± 0,0516 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −19,332 ± 0,083 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 1,222 ± 0,097 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 11 km/s[2][3], 11 km/s[3]
Спектран класс F0IV[4][5]
Гуш болу седин барам 8,43[6]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 6ч 18м 10,8727237547с[1]
ОхьатаӀар +15° 57′ 7,675632977″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Duflot M., Figon P., Meyssonnier N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — Vol. 114. — P. 269–280. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  3. ↑ 1 2 Fehrenbach C., Duflot M., Genty V., Amieux G. Les vitesses radiales du PPO de FEHRENBACH, annees 1955-68 (Radial Velocities from Small Objective Prism by FEHRENBACH, in years 1955-68) (фр.) // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1996. — Vol. 48. — P. 11. — ISSN 0242-6536
  4. ↑ 1 2 Fehrenbach C. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. XII. 5eme liste de vitesses radiales determinees au prisme objectif a vision directe (фр.) // Publications de l'Observatoire de Haute-Provence — observatoire de Haute-Provence, 1961. — Vol. 5. — P. 54.
  5. ↑ 1 2 Fehrenbach C., Petit M., Cruvellier G., Peyrin Y. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. XII. 5eme liste de vitesses radiales determinees au prisme objectif a vision directe (фр.) // Journal des observateurs — 1961. — Vol. 44. — P. 233. — ISSN 0368-3389
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD43682&oldid=9007517»