Википеди

HD46304

BD+11 1075 — бу спектран классан A8VAm:[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,598 ± 0,009[4] гергга бу, лаьтта Единорог седарчийн гуламехь.

HD46304
Каталоган код HD 46304, CCDM J06324-0552A, GSC 04810-02632, HIC 31167, HIP 31167, HR 2386, IDS 06275-0548 A, IRAS 06299-0549, 2MASS J06322312-0552076, PPM 189280, SAO 133382, TD1 7382, UBV 6507, UBV M 12198, uvby98 100046304, WDS J06324-0552A, YZ 95 2153, BD-05 1678, CSI-05 1678 1, TYC 4810-2632-1, CSI-05 1678 3, Gaia DR1 3103325046312588288, Gaia DR2 3103325050611099008
Седарчийн гулам Единорог
Дуьненна генахь 44,3553 ± 0,2184 парсек[1]
Скорость вращения звезды 242 ± 12 km/s[2]
Параллакс 22,5452 ± 0,111 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −41,839 ± 0,239 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −0,216 ± 0,283 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −19,3 ± 0,2 km/s[3]
Спектран класс A8VAm:[2]
Гуш болу седин барам 5,598 ± 0,009[4]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 6ч 32м 23,1291033923с[1]
ОхьатаӀар −5° 52′ 7,740183443″[1]
Эффективная температура 7400 K[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 4 Kahraman Aliçavuş F., Niemczura E., De Cat P., Soydugan E., Kołaczkowski Z., Ostrowski J., Telting J. H., Uytterhoeven K., Poretti E., Rainer M. et al. Spectroscopic survey of γ Doradus stars – I. Comprehensive atmospheric parameters and abundance analysis of γ Doradus stars (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2016. — Vol. 458, Iss. 3. — P. 2307–2322. — 16 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STW393 — arXiv:1602.06514
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD46304&oldid=10448147»