Википеди

HD47152

BD+11 1075 — бу спектран классан B9Mn+F0m[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,744 ± 0,009[4] гергга бу, лаьтта Возничий седарчийн гуламехь.

HD47152
Каталоган код GSC 01892-00236, HD 47152, SAO 78571, HIP 31737, HR 2425, 2MASS J06382300+2859038, BD+29 1293, CCDM J06384+2859AB, GC 8649, GCRV 4288, HIC 31737, IDS 06320+2904 AB, PPM 96293, ROT 1063, TD1 7596, TYC 1892-236-1, UBV 6568, uvby98 100047152, WDS J06384+2859AB, YZ 29 3381, WEB 6368, Gaia DR2 3434580588066944512, 53 Aur, TIC 101411043, Gaia DR3 3434580588066944512, AG+29 752, UBV M 12274, Renson 12670
Седарчийн гулам Возничий
Дуьненна генахь 120,855 ± 2,2946 парсек[1]
Скорость вращения звезды 32 ± 3,9 km/s[2]
Параллакс 8,2744 ± 0,1571 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −13,864 ± 0,135 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −16,783 ± 0,163 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 11,8 ± 2,7 km/s[2]
Спектран класс B9Mn+F0m[3]
Гуш болу седин барам 5,744 ± 0,009[4]
Абсолютная звёздная величина 0,48
Металличность 0,4[5]
Радиус 2,2 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 6ч 38м 23,010531828с[1]
ОхьатаӀар +28° 59′ 3,615136″[1]
Эффективная температура 12 000 K[2]
Поверхностная гравитация 30 000 сантиметр на секунду в квадрате[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 4 Moiseeva A. V., Romanyuk I. I., Semenko E. A., Kudryavtsev D. O., Yakunin I. A. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 (инг.) // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — Vol. 74, Iss. 1. — P. 62—65. — ISSN 1990-3413; 1990-3421 — doi:10.1134/S1990341319010061
  3. ↑ 1 2 Zverko J., Ziznovsky J., Mikulasek Z., ILIEV I. Kh. 53 Aurigae revisited: a B9Mn + F0m composite spectrum (инг.) // Contributions of the Astronomical Observatory Skalnaté Pleso — Astronomical Institute of Slovak Academy of Sciences, 2008. — Vol. 38. — P. 467–468. — ISSN 1335-1842; 1336-0337
  4. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Zverko J. Coarse analysis of the peculiar star 53 Aur — 1973. — Т. 24. — С. 71–75.
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD47152&oldid=9007638»