HD4758
BD+11 1075 — бу спектран классан F5III[6] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,293 ± 0,01[7] гергга бу, лаьтта Рыбы седарчийн гуламехь.
HD4758 | |
---|---|
Каталоган код | HD 4758, ADS 683 A, GCRV 463, GSC 01745-02184, HR 231, 2MASS J00495313+2742371, PLX 164, PLX 164.00A, ROT 6605, SAO 74296, UCAC3 236-4692, uvby98 100004758, WDS J00499+2743B, AG+27 96, BD+26 131A, CSI+26 131 2, TYC 1745-2184-1, WEB 692 |
Седарчийн гулам | Рыбы |
Компаньон | 65 Piscium B[1] |
Скорость вращения звезды | 110 km/s[2] |
Параллакс | 10,3 ± 9,3 ларин миллисекунд[3] |
Шен леларан охьатаӀар | −8 ± 9 шарахь миллиарксекунд[4] |
Шен леларехь нисса хьалабалар | 97 ± 9 шарахь миллиарксекунд[4] |
Радиальная скорость | 5 km/s[5] |
Спектран класс | F5III[6] |
Гуш болу седин барам | 6,293 ± 0,01[7] |
Мур | J2000.0 |
Нийсса хьалабалар | 0ч 49м 53,167с[7] |
ОхьатаӀар | +27° 42′ 37,1″[7] |
Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].
Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].
Билгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
- ↑ Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
- ↑ van Altena, W. F., Lee J. T., Hoffleit E. D. The General Catalogue of Trigonometric Stellar Parallaxes, Fourth Edition — 4 — 1995. — Т. -1. — С. 0.
- ↑ 1 2 Lacroute P., Valbousquet A. AGK3 catalogue — 1971. — Т. 7. — С. 153.
- ↑ Duflot M., Figon P., Meyssonnier N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — Vol. 114. — P. 269–280. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ 1 2 Cowley A., Fraquelli D. MK Spectral Types for Some Bright F Stars (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1974. — Vol. 86. — P. 70–73. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/129562
- ↑ 1 2 3 4 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Литература
бӀаьра нисйан- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)
Хьажа иштта
бӀаьра нисйанХӀара астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |