Википеди

HD72968

BD+11 1075 — бу спектран классан ApSrEuCr[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,72[5] гергга бу, лаьтта Гидра седарчийн гуламехь.

HD72968
Каталоган код CSV 6644, FK5 2672, GCRV 5647, HD 72968, HIC 42146, HIP 42146, HR 3398, 2MASS J08352820-0758564, PMC 90-93 1278, PPM 191501, SAO 136076, TD1 12736, UBV 8164, uvby98 100072968, YZ 97 3322, WEB 8100, Gaia DR2 5753752736224380544, GC 11775, TIC 51362994, HV Hya, Gaia DR3 5753752736224380544, UBV M 14484, TYC 5429-2253-1, Renson 20240, 3 Hya
Седарчийн гулам Гидра
Дуьненна генахь 103,86 ± 0,5189 парсек[1]
Скорость вращения звезды 16,1 ± 0,8 km/s[2]
Параллакс 9,6283 ± 0,0481 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 15,334 ± 0,058 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −21,24 ± 0,049 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 24,6 ± 1,3 km/s[3]
Спектран класс ApSrEuCr[4]
Гуш болу седин барам 5,72[5]
Абсолютная звёздная величина 0,88
Металличность 0,44[6]
Радиус 1,96 солнечный радиус
Диаметр 2 840 000 km[7]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 8ч 35м 28,1987898с[1]
ОхьатаӀар −7° 58′ 56,257822″[1]
Эффективная температура 9569 K[6]
Поверхностная гравитация 4700 сантиметр на секунду в квадрате[6]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Sikora J., Wade G. A., Power J., Neiner C. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc - I. Fundamental parameters and chemical abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — Vol. 483, Iss. 2. — P. 2300—2324. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  5. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  6. ↑ 1 2 3 Arentsen A., Prugniel P., Gonneau A., Lançon A., Trager S., Peletier R., Lyubenova M., Chen Y., Falcón Barroso J., Sánchez Blázquez P. et al. Stellar atmospheric parameters for 754 spectra from the X-shooter Spectral Library (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2019. — Vol. 627. — 14 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201834273 — arXiv:1907.06391
  7. ↑ Shulyak D., Paladini C., Causi G. L., Perraut K., Kochukhov O. Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 443, Iss. 2. — P. 1629–1642. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD72968&oldid=9008492»