Википеди

HD73045

BD+11 1075 — бу спектран классан A7.2[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,62[5] гергга бу, лаьтта Рак седарчийн гуламехь.

HD73045
Каталоган код HD 73045, CSV 100980, GCRV 5654, GSC 01395-01396, HIC 42247, HIP 42247, JP11 4196, 2MASS J08364800+1852580, NSV 4149, PPM 125483, ROT 3668, SAO 97965, UBV M 33620, uvby98 226320538, YZ 19 3423, SBC9 1978, AG+19 852, BD+19 2047, TYC 1395-1396-1, Gaia DR1 659722782149916928, WEB 8117, Gaia DR2 659722786442056576
Седарчийн гулам Рак
Дуьненна генахь 282,5258 ± 11,3425 парсек[1]
Скорость вращения звезды < 20 km/s[2]
Параллакс 3,5395 ± 0,1421 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −13,005 ± 0,126 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −36,146 ± 0,21 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 35,2 ± 0,07 km/s[3]
Спектран класс A7.2[4]
Гуш болу седин барам 8,62[5]
Металличность 0,56[6]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 8ч 36м 48,0045231265с[1]
ОхьатаӀар +18° 52′ 58,099706976″[1]
Эффективная температура 7570 K[6]
Поверхностная гравитация 11 200 сантиметр на секунду в квадрате[6]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars (инг.) — 1970. — Vol. 189.
  3. ↑ Pourbaix D., Tokovinin A. A., Batten A. H., Fekel F. C., Hartkopf W. I., Levato H., Morrell N. I., Torres G., Udry S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — Vol. 424, Iss. 2. — P. 727–732. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  4. ↑ 1 2 Kraus A. L., Hillenbrand L. A. The Stellar Populations of Praesepe and Coma Berenices (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2007. — Vol. 134, Iss. 6. — P. 2340—2352. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/522831 — arXiv:0708.2719
  5. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  6. ↑ 1 2 3 Fossati L., Bagnulo S., Monier R., Khan S. A., Kochukhov O., Wade G., Landstreet J., Weiss W. Late stages of the evolution of A-type stars on the main sequence: comparison between observed chemical abundances and diffusion models for 8 Am stars of the Praesepe cluster (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 476, Iss. 2. — P. 911–925. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078320 — arXiv:0710.0579
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD73045&oldid=9008496»