Википеди

HD74044

BD+11 1075 — бу спектран классан A3mA7-A7[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,48[6] гергга бу, лаьтта Паруса[d] седарчийн гуламехь.

HD74044
Каталоган код HD 74044, CPC 19 3060, GCRV 60002, GSC 08163-03032, HIC 42450, HIP 42450, IC 2391 11, 2MASS J08391654-5218499, PPM 337103, SAO 236149, UBV M 38696, uvby98 323910011, TYC 8163-3032-1, Gaia DR1 5321582711603786880, Gaia DR2 5321582715910437376
Седарчийн гулам Паруса[d]
Дуьненна генахь 149,8621 ± 0,9972 парсек[1]
Параллакс 6,63 ± 0,049 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар 22,427 ± 0,093 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −23,845 ± 0,087 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 12 km/s[3][4]
Спектран класс A3mA7-A7[5]
Гуш болу седин барам 8,48[6]
Металличность 0,35[7]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 8ч 39м 16,5287774028с[1]
ОхьатаӀар −52° 18′ 49,798370558″[1]
Эффективная температура 8130 K[7]
Поверхностная гравитация 28 000 сантиметр на секунду в квадрате[7]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Babusiaux C., Leeuwen F. v., Barstow M. A., Jordi C., Vallenari A., Bossini D., Bressan A., Cantat-Gaudin T., Leeuwen M. v., Brown A. G. A. et al. Gaia Data Release 2. Observational Hertzsprung-Russell diagrams (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — Vol. 616. — P. A10. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201832843 — arXiv:1804.09378
  3. ↑ Turon C., Creze M., Egret D., Gomez A., Grenon M., Jahreiss H., Requieme Y., Argue A. N., Bec-Borsenberger A., Dommanget J. et al. Version 2 of the Hipparcos Input Catalogue (фр.) // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1993. — Vol. 43. — P. 5. — ISSN 0242-6536
  4. ↑ Perry C. L., Bond H. E. Spectroscopic studies of southern galactic clusters. I. IC 2391 (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1969. — Vol. 81. — P. 629–636. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/128829
  5. ↑ 1 2 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ 1 2 3 Stütz C., Bagnulo S., Jehin E., Ledoux C., Cabanac R., Smoker J. V. Abundance analysis of 5 early-type stars in the young open cluster IC 2391 (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2006. — Vol. 451, Iss. 1. — P. 285–291. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20053905 — arXiv:astro-ph/0604100
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD74044&oldid=9008540»