BD+11 1075 — бу спектран классан ApSrCrEu[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,3[4] гергга бу, лаьтта Гидра[d] седарчийн гуламехь.

HD77314
Каталоган код ADS 7152 AB, CCDM J09020+0240AB, GSC 00229-00560, GSC 00229-02625, HD 77314, HIC 44359, HIP 44359, IDS 08568+0304 AB, 2MASS J09015877+0240164, PPM 155336, SAO 117363, TD1 13433, WDS J09020+0240AB, YZ 2 3641, AG+02 1225, BD+03 2124, GPM 135.494925+02.671228, TYC 229-560-1, HD 77314A, NP Hya, BU 211, AP J09015877+0240164, Renson 21834, SKY# 17435, TIC 270487298, UCAC4 464-042474, WISE J090158.76+024016.3, Gaia DR2 577433308992926080, BU 211A, WDS J09020+0240A, Gaia DR3 577433308992926080
Седарчийн гулам Гидра[d]
Дуьненна генахь 220,7279 парсек[1]
Параллакс 6,78 ± 0,91 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар −2,49 ± 0,42 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар −8,09 ± 0,99 шарахь миллиарксекунд[2]
Спектран класс ApSrCrEu[3]
Гуш болу седин барам 7,3[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 9ч 01м 58,78498с[2]
ОхьатаӀар +2° 40′ 16,4014″[2]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. Gaia Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  2. 1 2 3 4 5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  3. 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  4. 1 2 Renson P., Manfroid J. Catalogue of Ap, HgMn and Am stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2009. — Vol. 498, Iss. 3. — P. 961—966. — 6 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/200810788
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан