NGC 2035
NGC 2035 — Дохкаллин а, седарчийн гуламийн а керла йукъара каталогехь йагарйина галактикаш.
| NGC 2035 | |
|---|---|
 | |
| Каталоган код | NGC 2035, ESO 56-EN161 |
| Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Джеймс Данлоп[d] |
| Схьайиллина терахь | 1826 шеран 27 сентябрь |
| Седарчийн гулам | Золотая Рыба[d] |
| Гуш болу седин барам | 10,99[1] |
| Мур | J2000.0[d] |
| Нийсса хьалабалар | 5ч 35м 32с[2] |
| ОхьатаӀар | −67° 35′ 10″[2] |
 Медиафайлаш Викилармехь | |
Истори нисйе бӀаьра
И галактика дӀайиллинера шарахь James Dunlop цӀе йолу Шотландин астрономо, 22.86 см (9 дюйм) барам болу оптикан телескопан гӀоьнца[3].
Хьосташ нисйе бӀаьра
Билгалдахарш нисйе бӀаьра
- ↑ SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 1 2 Bica E. L. D., Schmitt H. R., Dutra C. M., Oliveira H. L. A revised and extended catalog of Magellanic system clusters, associations, and emission nebulae. II. The Large Magellanic Cloud (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1999. — Vol. 117. — P. 238–246. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/300687 — arXiv:astro-ph/9810266
- ↑ NGC/IC (English). NGC 2035.
Хьажа кхин а нисйе бӀаьра
NGC 2011 | NGC 2012 | NGC 2013 | NGC 2014 | NGC 2015 | NGC 2016 | NGC 2017 | NGC 2018 | NGC 2019 | NGC 2020 | NGC 2021 | NGC 2022 | NGC 2023 | NGC 2024 | NGC 2025 | NGC 2026 | NGC 2027 | NGC 2028 | NGC 2029 | NGC 2030 | NGC 2031 | NGC 2032 | NGC 2033 | NGC 2034 | NGC 2035 | NGC 2036 | NGC 2037 | NGC 2038 | NGC 2039 | NGC 2040 | NGC 2041 | NGC 2042 | NGC 2043 | NGC 2044 | NGC 2045 | NGC 2046 | NGC 2047 | NGC 2048 | NGC 2049 | NGC 2050 | NGC 2051 | NGC 2052 | NGC 2053 | NGC 2054 | NGC 2055 | NGC 2056 | NGC 2057 | NGC 2058 | NGC 2059 | NGC 2060
|
ХӀара космосин объектех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |