Википеди

RM33358

BD+11 1075 — бу спектран классан химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 13,38[2] гергга бу, лаьтта Центавр седарчийн гуламехь.

RM33358
Каталоган код 2MASS J13185116-6229219, Cl* Stock 16 DGT 23, Cl* Stock 16 VBF 27, GEN# +4.31160012, Cl Stock 16 12, SSTGLMC G306.0918+00.2140, Renson 33358, Gaia DR2 5868475573342449280
Седарчийн гулам Центавр
Дуьненна генахь 1282,8736 ± 36,3714 парсек[1]
Параллакс 0,7795 ± 0,0221 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,373 ± 0,027 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −5,823 ± 0,025 шарахь миллиарксекунд[1]
Гуш болу седин барам 13,38[2]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 13ч 18м 51,163874663с[1], 13ч 18м 51,163874663с[1]
ОхьатаӀар −62° 29′ 21,829034109″[1], −62° 29′ 21,829034109″[1]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[3]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[4][5].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[6][7][8][9].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 7 8 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  4. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  5. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  6. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  7. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  8. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  9. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=RM33358&oldid=9009510»