BD+11 1075 — бу спектран классан химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 10,18[3] гергга бу, лаьтта Стрелец[d] седарчийн гуламехь.

RM47820
Каталоган код ADS 11433 L, ALS 17373, CCDM J18318-1908L, GSC 06274-01181, IC 4725 98, 2MASS J18314455-1907135, NSV 24486, UBV 15751, UCAC2 24437837, uvby98 347250098, WDS J18319-1908L, UBV M 39129, SBC9 3597, TYC 6274-1181-1, CSI-19 5044 4, Gaia DR2 4092907986980076672
Седарчийн гулам Стрелец[d]
Дуьненна генахь 687,238 ± 24,1343 парсек[1]
Скорость вращения звезды 15 ± 3 km/s[2]
Параллакс 1,4551 ± 0,0511 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −5,736 ± 0,094 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −1,685 ± 0,109 шарахь миллиарксекунд[1]
Гуш болу седин барам 10,18[3]
Металличность 0,26[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 18ч 31м 44,5599309505с[1]
ОхьатаӀар −19° 07′ 13,583630219″[1]
Эффективная температура 12 800 K[4][2]
Поверхностная гравитация 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[4]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. 1 2 Bailey J. D., Landstreet J. D., Landstreet J. Abundances determined using Si ii and Si iii in B-type stars: evidence for stratification (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2013. — Vol. 551. — P. A30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201220671arXiv:1301.3050
  3. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  4. 1 2 3 Bailey J. D., Landstreet J. D., Bagnulo S., Landstreet J. Discovery of secular variations in the atmospheric abundances of magnetic Ap stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — Vol. 561. — P. 147–147. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201322853arXiv:1312.0511
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература нисйе бӀаьра

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта нисйе бӀаьра