Къине вожар
Къине́ во́жар — массо а ИбрахӀиман тӀаьхьенашкара девллачу динашкара, дуьххьарчу адамо Делан омар дохорах йукъара кхетам, цуо адам дожийна лакхара бехказчу ирсан хьолера бала хьегаран а, къиналлина а хьоле кхачийна, цуьнан бух бу Хиламан жайнан 3-гӀачу коьртехь[1].
Сурт хийцинчу кепашкахь къине вожаран кхетам бу дукхах долчу динашкахь (царна юкъахь ИбрахӀиман доцурш а ду). Мифологеш толлучу, и тема юьззина Ӏамийна волчу Мирча Элиаден хетарехь, ялсаманера араваккхаран дешийн бӀешеран мифологема, хьалайоьду неолитин революцине, иза реакции ю латталелор. Дешийн бӀешераш цкъа хийца а ца луш цхьаьна догӀу мифологемашца «яйна ялсамане» а, «Хаза гӀиллакхан акханиг».
Библехь
бӀаьра нисйан
Хиламан жайнахь 3-гӀачу суьртехь гайтина Делан бехкам бохийна (Ӏеб. אֱלֹהִים Элохим) чоме хьаьжна Дика а, гӀуо а довзийта диттан (Библия: сокращение Хилам неизвестно, см. список допустимых), бехкам бохийначул тӀаьхьа дуьххьарлера адамаш Ялсаманан бешара арабахаран сурт (Адам а, Хьава а).
Дуьххьарлера стаге Адаме хаийтина хилла, Дика а, гӀуо а довзийта дитт тӀиера стоьмо валаре вуьгу аьлла:
|
Дика а, гӀуо а довзийта дитт тӀиера, ма яа хӀумма а; цу тӀиера хӀума кхаьллинчу дийнахь, леш хир ву хьо (Библия: сокращение Хилам неизвестно, см. список допустимых)
|
|
Адаман пӀенданах кхоьллина Хьавас (Библия: сокращение Хилам неизвестно, см. список допустимых) къамел динчул тӀаьхьа лаьхьанца (Ӏеб. נָּחָשׁ, нахаш), чам баьккхира Дика а, гӀуо а довзийта дитт тӀиера хьараман стоьман, Адаме баа а баийтира, иза бахьнехь:
|
|
Беллабелира бӀаьргаш цу шиннан а, хиира царна шеш дерзина дуй, тийгира инжиран гӀаш, йира шена гӀода юккъе йоьхкург. (Библия: сокращение Хилам неизвестно, см. список допустимых)
|
|
Хьажа кхин а
бӀаьра нисйанБилгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ Трохачёв С. Ю. Грехопадение // Современная мультимедийная энциклопедия философских, культурологических и религиоведческих знаний
Литература
бӀаьра нисйан- Кеп:ИЭС-2007
- Васильев П. П. Грехопадение // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
- Добросельский П. В. «Грехопадение прародителей в раю» Архивйина 2015-09-27 — Wayback Machine
- Иванов М. С. Грех первородный // Православная энциклопедия. — М. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — Т. XII. — С. 345—355. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 5-89572-017-X.
- Мень А. В. «История религии» т.2, «Библия и учение о грехопадении» Архивйина 2016-03-05 — Wayback Machine
- Осипов А. И. «Путь разума в поисках истины»
- Осипов А. И. «Посмертная жизнь». — М.:Издательство «Даръ», М: 2007
- «Закон Божий» Руководство для семьи и школы. Сост. прот. Серафим Слободской. Второе изд. Типография преп. Иова Почаевского Holy Trinity Monastery, Jordanville, NY, USA, 1967
- проф., к.б.н., арх. Владивостокский и Приморский Вениамин (Пушкарь) «Священная Библейская история», Ч. I. Ветхий Завет. Часть II. Новый Завет. — СПб, 2003. — 472 с.
- «Конспекты по Священной Библейской истории Нового Завета», МДА, Сектор заочного обучения, Учебное пособие для студентов 1 класса, Сергиев Посад, 2005