Халаджаш — шира туьркийн къам, хьахош ду VI бӀешерахь, ткъа XIII бӀешеран хьост тӀехь хьахо огузо-туркменийн (туркман) схьадалар ду аьлла[1]. ХӀинцлера ханна Туркменин Халачан кӀоштахь бехаш болу цера тӀаьхье туркменийн йукъахь йу, цул сов Иранехь ша тайпа къам ду хӀорш.

Халаджаш
Дукхалла а, ареал а
Дукхалла 40000 стаг
Хаам
Мотт халаджийн, фарси
Дин ислам
Йукъабоьду туьркийн къаьмнаш
Гергара къаьмнаш туркменаш, узбекаш, уйгураш
Схьабалар туьркаш

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. Фазлаллах Рашид-ад-Дин. Сборник летописей (Джами ат-Таварих). М.-Л. АН СССР (1952 г.). — «С течением времени эти народы разделились на многочисленные роды, [да и] во всякую эпоху из каждого подразделения возникали [новые] подразделения и каждое по определённой причине и поводу получило свое имя и прозвище, подобно огузам, каковой народ теперь в целом называют туркменами [туркман], они же разделяются на кипчаков, калачей, канлы’ев, карлуков и другие относящиеся к ним племена». ТӀекхочу дата: 2018 шеран 24 август. Архивйина 2021 шеран 23 июлехь