(1191) Альфатерна

Астероид

(1191) Альфатерна (лат. Alfaterna) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна юкъахь лаьтташ йолу астероид.

(1191) Альфатерна
ЦӀе тиллина сийдина Ночера-Инферьоре
Предыдущее по порядку (1190) Пелагея[1]
Следующее по порядку (1192) Призма[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Луиджи Вольта[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1931 шеран 11 февраль[2]
Место астрономического открытия Туринская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 452 982 352 479,6 метр[3]
Перицентр 412 437 185 658,88 метр[3]
Аргумент перицентра 0,939 радиан[3]
Эксцентриситет орбиты 0,049516, 0,0467729[3]
Наклонение орбиты 0,323 радиан[3]
Орбитальный период 4,92 шо[3]
Большая полуось орбиты 432 674 621 049,52 метр[3]
Долгота восходящего узла 2,351 радиан[3]
Средняя аномалия 5,198 радиан[3]
Абсолютная звёздная величина 10,8[3]
Альбедо 0,0574
Временное обозначение 1931 CA[2], 1965 AA[2]

ИсториНисйе

ДӀайиллина 1931 шеран 11 февралехь Л. Вольта цӀе йолу Ӏилманчо Пино Торинез обсерваторехь. Юьхьанца хилла цӀе «1931 CA».

ХьосташНисйе

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

БилгалдахаршНисйе

ХьажоргашНисйе

Хьажа ишттаНисйе