(2376) Мартынов (лат. Martynov) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

(2376) Мартынов
Сурт
ЦӀе тиллина сийдина Мартынов, Дмитрий Яковлевич[d]
Предыдущее по порядку (2375) Радек[1]
Цуьнан рогӀераниг (2377) Щеглов[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Черных, Николай Степанович[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1977 шеран 22 август[2]
Место астрономического открытия Крымская астрофизическая обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2], внешняя часть пояса астероидов[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 535 560 377 106 метр[3], 3,581519084701 ± 1,2796E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 422 969 204 871,48 метр[3], 2,819482781958 ± 1,7479E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 5,251 радиан[3], 301,13110772431 ± 7,1839E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,12, 0,1175143[3], 0,11904953561 ± 7,4375E−10[2]
Наклонение орбиты 0,067 радиан[3], 3,838818164117 ± 3,0057E−8 °[2]
Орбитальный период 5,73 шо[3], 2091,3434659767 ± 1,1208E−5 Де-буьйса[2]
Период вращения 40 078,8 секунда[2]
Большая полуось орбиты 479 292 997 667,26 метр[3], 3,200500931754 ± 1,1435E−8 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,068 радиан[3], 61,166322951215 ± 5,6659999E−7 °[2]
Средняя аномалия 1,222 радиан[3], 345,0261996324 ± 2,596E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 10,8[3], 10,97[2]
Альбедо 0,045 ± 0,007[2]
Диаметр 41,583 ± 0,167 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 287,4871006 ± 8,1407E−6 JD[2]
Временное обозначение 1937 TK[2], 1942 PC[2], 1948 QF[2], 1954 SC1[2], 1959 NC[2], 1969 ED2[2], 1970 LM[2], 1971 QK[2], 1974 CA1[2], 1975 FF[2], 1977 QG3[2], 1981 GK[2]
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

Истори нисйе бӀаьра

ДӀайиллина 1977 шеран 22 августехь Черных Н. С. цӀе йолу Ӏилманчо ГӀирма обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1977 QG3».

Хьосташ нисйе бӀаьра

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

Хьажоргаш нисйе бӀаьра

Хьажа иштта нисйе бӀаьра