(3899) Вихтерле (лат. Wichterle) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

(3899) Вихтерле
ЦӀе тиллина сийдина Отто Вихтерле[d]
Предыдущее по порядку (3898) Curlewis[1]
Цуьнан рогӀераниг (3900) Кнежевич[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Marie Mahrová[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1982 шеран 17 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Клеть[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 561 440 808 737,1 метр[3], 3,743253242276 ± 3,2673E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 392 134 420 878,11 метр[3], 2,6395638558 ± 1,9448E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 5,692 радиан[3], 325,083132104 ± 1,0183E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,18, 0,1775441[3], 0,172915715666 ± 1,0692E−9[2]
Наклонение орбиты 0,049 радиан[3], 2,814760218274 ± 4,2758E−8 °[2]
Орбитальный период 5,69 шо[3], 2082,437774056 ± 2,7265E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 21 085,92 секунда[2]
Большая полуось орбиты 476 784 750 008,38 метр[3], 3,191408549038 ± 2,7856E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,432 радиан[3], 81,871451109972 ± 9,7352E−7 °[2]
Средняя аномалия 1,07 радиан[3], 48,266587257866 ± 6,4629E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 11,4[3], 11,58[2]
Альбедо 0,094 ± 0,01[2]
Диаметр 21,174 ± 0,367 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 921,2995297 ± 8,1556E−6 JD[2]
Временное обозначение 1948 TF2[2], 1949 YG[2], 1949 YW[2], 1951 GL1[2], 1953 RX[2], 1954 YN[2], 1965 SQ[2], 1976 SZ[2], 1982 SN1[2], 1984 CB[2], 1985 FQ[2], 1987 OF1[2]

Истори нисйе бӀаьра

ДӀайиллина 1982 шеран 17 сентябрехь M. Mahrová цӀе йолу Ӏилманчо Клеть обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1982 SN1».

Хьосташ нисйе бӀаьра

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

Хьажоргаш нисйе бӀаьра

Хьажа иштта нисйе бӀаьра