(4848) Tutenchamun (лат.  Tutenchamun) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

(4848) Tutenchamun
ЦӀе тиллина сийдина Тутанхамон[d]
Предыдущее по порядку (4847) Аменхотеп[1]
Цуьнан рогӀераниг (4849) Арденна[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1973 шеран 30 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 530 623 647 372,9 метр[3], 3,545952844387 ± 1,3702E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 409 601 213 944,66 метр[3], 2,733958262795 ± 2,1725E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 5,404 радиан[3], 309,00292314464 ± 4,5628E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,13, 0,128715[3], 0,129300330012 ± 4,9344E−10[2]
Наклонение орбиты 0,111 радиан[3], 6,379971948009 ± 2,5426E−8 °[2]
Орбитальный период 5,57 шо[3], 2032,2806282023 ± 1,0104E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 97 703,28 секунда[2]
Большая полуось орбиты 470 111 637 790,07 метр[3], 3,139955551877 ± 1,0407E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 2,315 радиан[3], 132,62200967945 ± 3,2278E−7 °[2]
Средняя аномалия 6,121 радиан[3], 274,74326265429 ± 2,0877E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 12[3], 12,15[2]
Альбедо 0,061 ± 0,007[2]
Диаметр 22,453 ± 0,137 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 681,793355 ± 2,4783E−5 JD[2]
Временное обозначение 1929 XU[2], 1978 PP1[2], 1981 ET48[2], 1987 EY[2], 3233 T-2[2], A923 VD[2]

Истори нисйе бӀаьра

ДӀайиллина 1973 шеран 30 сентябрехь К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «3233 T-2».

Хьосташ нисйе бӀаьра

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

Хьажоргаш нисйе бӀаьра

Хьажа иштта нисйе бӀаьра