Википеди

HD123545

BD+11 1075 — бу спектран классан A1/2mA7-A8[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,6 ± 0,02[4] гергга бу, лаьтта Центавр седарчийн гуламехь.

HD123545
Каталоган код HD 123545, 2MASS J14090252-3034213, GSC 07281-00165, SAO 205235, CCDM J14090-3034AB, CD-29 10849, CD-29 10849A, CPC 17 7228, CPD-29 3919, IDS 14032-3006 AB, PPM 292263, RAVE J140902.5-303421, TYC 7281-165-1, WDS J14090-3034AB, YZ 120 8938, FAUST 3985, Gaia DR1 6172856293506967424, Gaia DR2 6172856297804001664
Седарчийн гулам Центавр
Дуьненна генахь 314,8714 ± 3,6683 парсек[1]
Параллакс 3,1759 ± 0,037 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −7,438 ± 0,065 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −21,587 ± 0,071 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −4,26 ± 5,85 km/s[2]
Спектран класс A1/2mA7-A8[3]
Гуш болу седин барам 9,6 ± 0,02[4]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 14ч 09м 2,5167047551с[1]
ОхьатаӀар −30° 34′ 21,383078278″[1]
Эффективная температура 7801 K[5]
Поверхностная гравитация 27 000 сантиметр на секунду в квадрате[5]

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш

бӀаьра нисйан
  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Kunder A., Kordopatis G., Steinmetz M., Zwitter T., McMillan P. J., Casagrande L., Enke H., Wojno J., Valentini M., Chiappini C. et al. The Radial Velocity Experiment (RAVE): fifth data release (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — Vol. 153, Iss. 2. — 30 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/153/2/75 — arXiv:1609.03210
  3. ↑ 1 2 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982. — Т. 3. — С. 0.
  4. ↑ 1 2 Høg E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. L27—L30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ 1 2 Kordopatis G., Gilmore G., Steinmetz M., Boeche C., Seabroke G. M., Siebert A., Zwitter T., de Laverny P., Recio-Blanco A., Williams, M. E. K. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — Vol. 146, Iss. 5. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/146/5/134 — arXiv:1309.4284
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

бӀаьра нисйан
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

бӀаьра нисйан
  ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD123545&oldid=9003108»